'Een groene campus met her en der een gebouw', Huijbregts trekt peinzend aan zijn pijp. 'Natuurlijk heeft dat zijn charmes. De gebouwen zelf zijn architectonische hoogstandjes. De Bastille is world famous. Maar al die losstaande complexen geven weinig flexibiliteit als faculteiten gaan krimpen of groeien. Dat zie je bijvoorbeeld aan alle portakabins die overal staan.'
Grotere of aan elkaar geschakelde gebouwen zijn volgens de voormalig plaatsvervangend directeur-generaal Rijksgebouwendienst flexibeler. 'De verdichting die Hoogstad in het masterplan voorstelt, vind ik goed. Ook al omdat je met geschakelde gebouwen minder voorzieningen in stand hoeft te houden. Minder kantines, minder recepties, minder repro's. Dat reduceert de exploitatiekosten.'
'Een eilandenrijk is slecht voor een moderne universiteit', constateert Huijbregts. 'Hoewel je met integratie ook op moet passen. Neem de gerechtshoven in Nederland. De oude gebouwen kun je alleen maar als rechtbank gebruiken. Zalen, cellen, kantoren, alles zit door elkaar. Tegenwoordig bouwen we slimmer. De zalen en de cellen zetten we los in een blok tegen het kantoorgebouw aan.'
Die scheiding maakt gebouwen flexibeler. De Rijksgebouwendienst kan het kantoorgedeelte gemakkelijk aan derden verhuren of verkopen, mochten ter plaatse toevallig minder rechters nodig zijn.
Huijbregts ziet een parallel met het TEC-gebouw, het nieuwe complex dat is gedacht naast de EL/TN-toren waar Chemische Technologie, Technische Natuurkunde en Elektrotechniek hun kantoren en laboratoria krijgen. 'De faculteiten willen schrijfwerk en onderzoek dicht bij elkaar houden. Vandaar dat het gebouw uit lange gangen bestaat, met aan de ene kant kantoren en aan de andere laboratoria. Uit het oogpunt van flexibiliteit is dat jammer. Je kunt het gebouw moeilijk als kantoorcomplex gaan gebruiken, mocht dat ooit nodig zijn.'
'Neem het CT-gebouw', licht Huijbregts toe. 'Dat is wel een meter of veertig diep. Daar kun je niet zo makkelijke kantoren van maken. Mensen die in het midden zitten willen ook naar buiten kunnen kijken.'
Maar dat betekent niet dat het CT-gebouw dan maar gerenoveerd moet worden. 'Natuurlijk kun je alle oude gebouwen renoveren. Ook het CT-gebouw. Maar de bewoners moeten er dan wel effe uit. Dat is nog niet zo eenvoudig. Bovendien geldt de vuistregel dat als de renovatiekosten meer dan 60 procent van de nieuwbouwkosten bedragen, dat nieuwbouw dan voordeliger is. Waarschijnlijk gaat die regel voor het CT-gebouw op.'
Maar dan hebben we het over het CT-gebouw. Huijbregts is ingehuurd om een integrale visie op het vastgoed te geven. 'Tot nu toe werd er op de UT teveel van binnenuit geredeneerd. Vanuit de noodzaak van renovatie dachten de mensen een stukje verder. Het zou beter zijn als de UT meer openheid naar haar omgeving, naar de gemeente Enschede, naar het bedrijfsleven zou betrachten.'
U bedoelt dat het CvB, door de gebouwen en de grond op en rond de campuste exploiteren, het tekort van vijftig miljoen (in de dekking van het vastgoedplan) kan aanvullen?
'De dekking van dat tekort kan nooit een doel op zichzelf worden. Als het om vastgoed gaat moet je uitgaan van de primaire processen. Wat voor gebouwen heeft de UT in de toekomst nodig om uitmuntend onderzoek te kunnen doen en goed onderwijs te kunnen geven. Dat moeten de uitgangspunten zijn als je over vastgoed nadenkt. Als je ook nog extra geld kunt verdienen is dat alleen maar mooi meegenomen.'
Aan het eind van dit jaar presenteert Huijbregts zijn advies. Hoe dat er precies uit gaat zien, kan hij nog niet zeggen. 'Maar er bestaat niet een vastgoedwaarheid. Dat blijkt ook wel uit al die plannen die er al liggen. Ik ga daar vooral de rode draad uithalen.'
Jos Huijbregts: ....rode draad...
