Formeel spreekt Buitink de waarheid, op papier heeft hij geen enkel aandeel in studentenchauffeurscentrale SENS. In bredere zin mag de UT-medewerker evenwel worden aangemerkt als geestelijk vader, initiator, en stimulator van het inmiddels 23 chauffeurs tellende bedrijf. Zo was het Buitink die Caspar Plat en Chris Dijk, de studenten met de dagelijkse leiding over SENS, koppelde aan evenementendienstverlener Tennon uit Utrecht, de geldschieter achter de chauffeursdienst.
Zowel Buitinks furieuze protest tegen het gesuggereerde zakelijk belang in SENS, als zijn uithaal naar SCC Comfort, lijken ingegeven door een pijnlijke voorgeschiedenis. Over dat verleden doen alle betrokkenen - van SCC en SENS tot en met rector magnificus Frans van Vught, met wie Buitink dinsdag de kwestie besprak - ongewoon geheimzinnig.
'Er zit oud zeer', erkent Buitink, 'maar ik wil er verder niet op ingaan.' SCC-vennoot Martijn Albers: 'Het is niet in het belang van ons bedrijf om oude koeien uit de sloot te halen.' Caspar Plat van SENS: 'Wat gebeurd is, is gebeurd. Ons bedrijf draait nu lekker, en daar gaat het om.' Zelfs Van Vught, normaal altijd in voor uitleg, onthoudt zich desgevraagd van commentaar.
Wat is er gebeurd? Hoofd Studentenzaken Frits Lagendijk legt de vinger omzichtig op de zere plek. 'Afgelopen zomer leek het erop dat Buitink als medewerker van de UT een studentenchauffeursbedrijf ging runnen. Bepaalde studentenbedrijven ervoeren dat als oneerlijke concurrentie. Wij hebben toen gemeend dat Buitinks aanvankelijke plannen niet strookten met de UT-filosofie.'
Een reconstructie van die plannen is snel gemaakt: 14 mei 1998 adverteerde de Enschede Ploeg in UT-Nieuws met een nieuw concept. Het studentenuitzendbureau voor evenementen en concerten was 'in samenwerking met de Universiteit Twente en de LBW-bedrijven in volle gang met haar nieuwste project: een chauffeursdienst.'
Het bedrijf, dat als werktitel Chauffeursbedrijf de Enschede Ploeg meekreeg, stelde flexibele studenten een goed salaris en een complete chauffeursopleiding in het vooruitzicht. Ze zou zich gaan richten op het vervoer 'prominente personen, personeelsgasten van de UT, medewerkers uit het bedrijfsleven, etc.' Met andere woorden: op de doelgroep van SCC, Comfort en vergelijkbare studentenchauffeurscentrales.
Wanneer precies en in welke vorm wil geen van de branchegenoten oprakelen, zeker lijkt in ieder geval dat SCC protest aantekende. Ook over de gesprekken die het najaar van 1998 volgden, wil geen van de betrokkenen een woord loslaten. Hoe dan ook: de uitkomst, meldt Lagendijk, luidde dat Buitink zich terug had te trekken. En zo geschiedde.
De banden met de Enschede Ploeg werden doorgesneden; Buitink droeg zijn bemoeienis over aan twee studenten, Plat en Dijk. Als sterke figuur op de achtergrond regelde hij Ep Zuidema, een zakenrelatie en eigenaar van evenementenfacilteerder Tennon Groep. Sinds januari 1999 exploiteert deze Utrechtse onderneming SENS. Het studentenchauffeursbedrijf is formeel eigendom van de Utrechtse onderneming. Tennon leverde het startkapitaal,betaalt de chauffeursopleidingen die studentmedewerkers genieten, keert de salarissen uit, en staat borg voor het bedrijfsrisico.
Volgens Zuidema gaat het om een grote investering, die nog niet is terugverdiend. Tegen de tijd dat Plat en Dijk zijn afgestudeerd, hoopt hij dat SENS rendabel is. 'Dan mogen de jongens mede-eigenaar worden. En dat hebben ze verdiend, vind ik.' Over de concurrentiepositie is hij duidelijk. 'Plat en Dijk zijn zo slim geweest om professionele steun te vergaren. Dat noem ik nou ondernemend.'
Hoe het ook zij, de chauffeursdiensten SCC Comfort (tot voor kort Studenten Chauffeurs Centrale en Comfort Chauffeursdiensten) en SENS concurreren er vrolijk op los. Zonder Buitink dus.
Archiefplaat (van 12 november 1998) van de Studenten Chauffeurs Centrale, met de studenten Steensma (links) en Albers.
