Mieog moet zelf zo onderhand wel een kei zijn in het houden van presentaties. 'Ik vind het ook eng hoor. Wij gaven op een gegeven moment lessen op een school in Groenlo. Dan leer je dus iemand anders hoe je moet presenteren. Kan ik het zelf eigenlijk wel, dacht ik toen.' Mieog rolde via een vriend die studeert bij TCW in het auteurschap. Samen met TO-studenten Renate Wesselink en Ingemar Methorst wijdde hij zich aan het boek. 'We hebben eerst een onderzoekje gedaan, bij scholen gekeken terwijl kinderen presentaties hielden. Nou, dat was echt ver onder de maat. Sommige kinderen staan helemaal voorovergebogen en lezen de tekst letterlijk van het papier.'
Waar in het hoger en wetenschappelijk onderwijs genoeg literatuur voorhanden is over het houden van een presentatie, in het middelbaar onderwijs ontbreekt het daar nog aan. 'Hoe dat komt? Ik denk dat er gewoon heel weinig aandacht aan wordt besteed. Maar zeker nu met het studiehuis leerlingen zelf veel onderzoekjes moeten doen, wordt het steeds belangrijker. En je moet gewoon kunnen spreken voor publiek. Hier op de UT zijn ook mensen die het daar nog steeds moeilijk mee hebben.'
Mieog geeft toe dat de een meer talent voor presenteren heeft dan de ander. 'Maar ik weet zeker dat je het tot op zekere hoogte aan kunt leren.' En daartoe staan in het boekje handige tips. 'Structuur aanbrengen is het belangrijkste. Wij zagen bij leerlingen dat ze zomaar ergens beginnen, geen kern hebben, geen conclusie.' In het boek wordt de leerlingen geadviseerd zich te houden aan een spreekschema. Ook de non-verbale communicatie speelt een rol van belang. 'Ik heb weleens gehoord dat je geloofwaardigheid voor zestig procent wordt bepaald door je houding en non-verbaal gedrag', zegt Mieog.
De drie auteurs gaven zelf les om te kijken hoe hun methode aansloeg. 'Je merkt dat ze dat snel oppikken. Eerst zetten ze een sheet propvol informatie. Dat kan niemand lezen. Nu weten ze dat er maximaal zeven regels op mogen staan.'
Zelf heeft hij er ook veel aan gehad. 'Als TN-student ligt het niet voor de hand om aan zo'n publicatie mee te werken. Het is meer iets voor TO. Maar ik heb er wel veel van geleerd.' Kroon op het werk was toch wel het verhaal van een jongen die bij hem op jiu-jitsu zit. 'Die vertelde dat hij het boekje van zijn moeder voor Sinterklaas had gekregen. Toen had ik zoiets van, hé, dat heb ik geschreven!'
Jurriaan Mieog
