Aan tafel met Merlijn (Martijn Smit), Parcival (Victor Croes) en Arthur (Henrik Holland). De drie hoofdrolspelers van De Sage kijken je ook aan vanuit vitrines, prikborden en plakzuilen op de campus. Wat de drie verbindt? De internetsite van De Sage (directe link vanaf de UT-homepage) geeft het antwoord: 'Drie mannen zonder vaders, op zoek naar hun rol en bestemming.' Maar daaronder staan drie thema's, die juist het verschil tussen de drie mannen kenmerken en tevens de opbouw van het toneelstuk weergeven: 'Visioen, Avontuur en Ontdekkingsreis'.
In het eerste deel speelt Merlijn de hoofdrol. Volgens Martijn Smit is Merlijn de ziener, die de mensen wil laten zien wat ze wel of juist niet moeten doen. Merlijn staat in hoog aanzien bij de mensen, maar is ook erg ongeduldig, hetgeen hem een conflict oplevert met de oude koning. Deel twee betreft het avontuur van Arthur, die ongewild tot koning geroepen wordt omdat hij het zwaard uit de steen trekt. Henrik Holland vertelt dat Arthur maar een eenvoudige jongen is, schildknaap van zijn broer, die zich afvraagt waarom juist hij koning moet worden. Uiteindelijk berust hij in het lot koning te zijn, van welke taak hij zich goed kwijt. Arthur is een toonbeeld van bescheidenheid en evenwichtigheid, hoewel hij zich op een gegeven moment behoorlijk gaat opwinden over al die onzinnige oorlogen die gevoerd worden. Het laatste deel zien we de jonge Parcival, die heel beschermd van de boze wereld is opgegroeid omdat zijn vader is gesneuveld en zijn moeder hem niet ook wil verliezen. Maar als Parcival dan toch in aanraking komt met ridders is hij verkocht. Hij gaat op zoek naar Arthur en zijn ontdekkingsreis begint. 'Omdat Parcival bijna niets weet, projecteert hij al zijn ervaringen op wat hij thuis heeft meegemaakt', aldus Victor Croes. Parcival ontmoet eerst Merlijn en vervolgens Arthur, waardoor de drie delen met elkaar verbonden worden.
Op de internetsite van 'MAP-De Sage' stelt regisseur Lex Prinzen dat het niet zinnig is om de historische waarheid van Arthur te zoeken en deze in je toneelstuk neer te zetten. Belangrijker is het om in te zien dat het om een letterlijk fantastische wereld gaat, om een legende, waarover al heel veel mensen verhalen hebben geschreven. Prinzen heeft zelf van heel veel van die verhalen een nieuw verhaal gesmeed. 'Schrijven, jatten, knippen, plakken, citeren, vervormen, actualiseren, weggooien en toevoegen' noemt de regisseur dat. Hij sluit daarmee aan bij een eeuwenoude traditie, tegenwoordig ook wel met de term 'postmodernisme' aangeduid.
Victor Croes vertelt dat er in het stuk wel plaats is voor een eigentijds grapje of een anachronisme, maar dat dit niet de overhand heeft. Kleding en decor zijn zoveel mogelijk middeleeuws. Voor de kleding- en decorploeg een flinke klus. Ze worden niet ontzien door de regisseur. Als er een draak moet komen, moet er een draak komen. Geen compromissen. Maar dat mag ook niet bij een budget van twintig mille. Dan moet spektakel verzekerd zijn.
Nest speelt De Sage van maandag 25 tot zaterdag 30 mei (25 mei try-out, 26 mei première) in de Agora van de Vrijhof, aanvang 20.00 uur. Entree f 10/ f6 (CJP/CK/E-Pas).
