Kennis verkopen als hamburgers. Ook een pr- adviseur begrijpt dat dat niet gaat. Toch kan het hoger onderwijs veel leren van een bedrijf als McDonalds. Dat stelde pr-consultant H.J.G. Evenhuis op de Studiebeurs '98 in
Utrecht, die vorige week zo'n 60.000 scholieren trok.
Evenhuis droomt wel eens hardop van docenten en hoogleraren in leuke
uniformpjes, of van drive in colleges. Tegelijk weet hij dat het onzin is. Maar het hoger onderwijs moet niet alle verkoopstrategieën van McDonalds met een vies gezicht verwerpen. Want de hamburgerketen heeft tenminste een
duidelijk gezicht, zei hij tijdens het congres `Kwaliteit in het onderwijs door tucht van de markt' dat tijdens de Studiebeurs plaatsvond.
Als de naam McDonalds valt, roept dat bij iedereen iets op. Dat geldt ook Harvard, Oxford of Sorbonne, meent Evenhuis. 'Als ik die namen hoor, krijg ik een prettig, warm gevoel. Dat kun je van de Nederlandse universiteiten en hogescholen niet zeggen' aldus Evenhuis, die werkt bij het bureau PACE. De afkorting staat voor Public Affairs, Communicatie en Educatie.
Evenhuis noemde als voorbeeld de RUG, de Rijksuniversiteit Groningen. 'Daarbij denk ik op z'n best aan een uit de hand gelopen drinkgelag waarbij een dode is gevallen. Leiden heeft nog iets traditioneels en roept associaties op met rechten. Maar de universiteit van Nijmegen bijvoorbeeld? Die is
katholiek. Maar verder?' Gemiste kans, aldus Evenhuis, want het gaat om grote `bedrijven' met duizenden studenten. Die moet je aardig `in de markt' kunnen zetten.
Zuigelingen
Ook N. Jue, hoofd relatiemarketing van de Postbank, legde uit hoe je aankomende studenten moet paaien. Zijn bank doet er alles aan om studenten over te halen hun studiefinanciering op een gironummer te laten storten. 'Je moet er zo vroeg mogelijk bij zijn', doceerde Jue. De Postbank wappert al naast de wieg van potentiële klanten met een speciale rekening voor zuigelingen. Universiteiten en hogescholen moeten iets soortgelijks doen, vindt de bankmedewerker. Bijvoorbeeld door een goed contact te onderhouden met hun afgestudeerden. Die krijgen tenslotte ook baby's.
Daarnaast moet je met 'spiegeltjes en kralen' werken, vertelt Jue. Zo deelt zijn bank op de Studiebeurs singel-cd'tjes uit van Acda & De Munnik uit. 'Misschien niet ethisch, maar het werkt wel'. Ooit zette de Postbank een simpele actie op, waarbij spaarders niet meer dan een blauwe rugzak kregen als ze in één keer duizend gulden op hun rekening stortten. Jue: 'Daar hebben 400.000 mensen aan meegedaan.'
Sprinkhanen
Op de Studiebeurs zelf, waar bijna alle universiteiten en hogescholen een stand hebben, houden de spiegeltjes en kralen niet over. Het blijft bij een enkele button, pen of jojo. Ook verder wordt er weinig gedaan om de aandacht van scholieren te trekken. Er klinkt nergens muziek, er worden geen acts opgevoerd. De Landbouwuniversiteit Wageningen heeft met een bak met levende sprinkhanen zo ongeveer het spectaculairste lokkertje.
Niet dat de ruim 60.000 bezoekers ermee zitten. Ze dragen stuk voor stuk met een donkerblauw, plastic tasje dat uitpuilt van de folders. Havo-scholiere Geertje legt uit wat dat te betekenen heeft. 'Ik weet absoluut nietwat ik wil. Dus ik heb iets van: alles verzamelen en dan zie ik thuis wel verder.'
Ook Allert grist zoveel mogelijk mee. Maar hij is iets verder dan Geertje. Hij weet al dat hij `iets exacts' wil gaan doen. Liefst in de Randstad, omdat hij zo dicht mogelijk bij zijn woonplaats IJmuiden wil studeren. Allert denkt dat de Studiebeurs kan helpen bij het maken van een definitieve keuze. 'Je krijgt alle informatie in één keer', geeft hij blijk van een praktische instelling.
Alle universiteiten en de meeste hogescholen doen hun best leuk over te komen. De vrijwilligers in de stands hopen de scholieren met hun enthousiaste verhaal nèt dat beslissende zetje te geven. Maar of het echt helpt? 'Het gaat er meer om', zegt een medewerker van Hogeschool de Horst in Driebergen, 'dat je er bent. Het is niet goed als ze je missen.'
