En ja hoor: Daar is-ie dan! Zomaar op de keukentafel: Een Brief van de SSHD. Onderwerp: Anti-Ongeadresseerd-reclamedrukwerk-stickers.
Vele herinneringen schieten door mijn hoofd. Van jaren geleden, toen wij het zat werden twaalf stuks van elke flutkrant, -folder of -flyer te ontvangen en op zoek gingen naar die stickers.
Dat was het eerste probleem: hoe kom ik aan stickers? Bij de gemeente, 1
sticker per individu. Om nu tien keer heen en weer te fietsen leek ook
onzinnig. Dan maar lokaal verdeelpunt worden.
Daarmee kwam een tweede probleem op: hoe komen we weer van die stickers af?
Zo'n doos vol is leuk, maar een jaar later waren ze voornamelijk verstoft.
Huisvesting: geen enkele student komt zelf zo'n sticker halen!
Direct marketing helpt wel. Even overwogen we de sticker ongeadresseerd te
verspreiden over de Campus, maar dat werd toch hypocriet bevonden.
De Infomarkt dan: op een drukke route gaan staan en marktverkoper spelen.
Voor de mensen die zo verdiept zijn in de massaal uitgereikte (en weer
weggegooide...) folders, dat ze geen infostand meer zien, is in die tijd de
(gepatenteerde) reclameslogan "sex!!!......En anti-reclamestickers!'
ontstaan. In een dag was de doos op.
Goed, dan hangen er stickers op de brievenbussen, en dan? Iedere postbode,
bezorger en bijverdienende puber leren lezen. Gewoon de folders die teveel
zijn teruggeven. Helpt dit niet, dan de verantwoordelijke instantie
aanschrijven. Bij grote koppigheid wil het wel helpen een baksteen (EN de
overgebleven folders) naar het betreffende antwoordnummer te sturen met het
verzoek om de eigen glazen in te gooien (een Shell-secretaresse aan de
telefoon: 'Het spijt me heel erg, maar we zitten hier 10 hoog. Zover gooi ik niet....').
En nu? Er zijn maar enkele wanbezorgers over na een jaar of zes. De
politieke partijen (wel eens een half uur gediscussieerd over de stelling:
'propaganda = reclame voor een partij'? Geen wonder dat die politieke
debatten altijd zo lang duren!) en natuurlijk de 'intelligentsia' van
Nederland: De Student. Verenigingsfolders en flatfeesten: Al deze folders belanden, gelezen of ongelezen, voor 99% binnen een minuut (!) bij het oud-papier. En dat dus 1000 keer op alleen al de Calslaan. Bij een gemiddelde van 10 studenten per flat zou een factor 10 minder ook volstaan. Maar dat zal wel te moeilijk zijn.
En dan dus eindelijk: Erkenning. Een brief van Huisvesting. Zomaar op een
dinsdag. Het lijkt een droom. Reeds de volgende dag ontwaken we: De glazenwassers komen! Keurige brief van de SSHD wederom, in twaalfvoud bezorgd...
'Wij gaan ervan uit u hiermee voldoende te hebben geinformeerd.'
Dat dachten we wel, ja.
Eventuele reacties gaarne naar [email protected] of op tel. 5004.
