Met een Nederlands diploma psychologie mag je niet zomaar in België gaan werken. Want hier duurt een psychologieopleiding vier jaar en bij de zuiderburen vijf. Dus is er geen sprake van gelijkwaarige diploma's.
Dat vindt althans de Vlaamse erkenningscommissie NARIC. De commissie eist 'minstens één of twee jaar werkervaring' voordat een psycholoog met een Nederlands diploma in België aan de slag kan. De Universiteit Maastricht zit ermee in haar maag, want eenderde van haar psychologiestudenten is Vlaming.
Ook in Duitsland duurt de studie psychologie vijf jaar, maar daar doen ze minder moeilijk. 'Grosso modo zijn de Duitse en Nederlandse studies gelijkwaardig', aldus mevrouw Becker-Dittrich van het Zentralstelle für Ausländisches Bildungswesen. Zij brengt advies uit over de erkenning van buitenlandse diploma's. 'Haarkloverij' noemt zij de opstelling van de Belgen.
Volgens de EU-richtlijnen uit 1989 mogen lidstaten 'aanvullende eisen' stellen aan mensen met een buitenlands diploma. Zo moet iedere leraar in Frankrijk een examen doen voor hij voor de klas mag staan - ook al is de leraar Franstalig en heeft hij twintig jaar ervaring in het buitenland.
Die eisen gelden alleen voor beschermde beroepen. Iedere leek mag zich bijvoorbeeld ongestraft filosoof noemen. Een academische erkenning is bovendien weer iets anders dan een professionele erkenning. Universiteiten mogen zelf bepalen wie ze als promovendi inhuren, dus een Nederlandse psycholoog zou wel weer in België doctor mogen worden.
EU-richtlijnen hebben soms merkwaardige effecten. Zo werden Nederlandse ingenieurs altijd erkend in Duitsland, totdat er van de EU aanvullende eisen mochten worden gesteld. Toen moesten Nederlanders opeens aan van alles voldoen. De Duitse overheid greep in. Als de Nederlanders voor 1989 goed genoeg waren, dan waren ze dat daarna ook.
