‘Donderdagavond overleed Mandela maar dit nieuws hoorde ik pas vrijdagochtend, nota bene via mensen uit Nederland. Die vrijdag moest ik gewoon werken. We kregen allemaal een zwart lintje/strikje om op te spelen of om je arm te binden. Dit als eerbetoon aan Mandela. Op vrijdag zouden wij op het werk Secret Santa vieren, de Zuid-Afrikaanse naam voor lootjes trekken. In een versomberde versie is dit doorgegaan. We hebben een minuut stilte gehouden maar er hing geen verdrietige sfeer. In Zuid-Afrika is men vooral erg dankbaar om alles wat Mandela voor het land heeft gedaan.
Herdenking
Na mijn werk heeft mijn vriend Allard, die nu ook in Zuid-Afrika is, mij opgehaald en zijn wij naar een herdenkingsbijeenkomst geweest. Deze herdenking was op een groot plein in de stad. De sfeer was heel anders dan je in Nederland zou verwachten; mensen zongen, dansten en er stonden busjes met grote boxen waar vrolijke muziek uit klonk. Er was sprake van een feestachtige setting; er stond zelfs een hele rij met Dixi-toiletten. ´´Mourning a leader, celebrating a legacy´´ is het motto dat een grote rol speelt bij het overlijden van Mandela. Mensen beseffen dat 95 jaar een mooie leeftijd is. Daarnaast is Mandela ook niet geheel onverwachts overleden.
Overal in de stad hangen vlaggen en posters van Mandela – nog meer dan normaal. Op de Tafelberg wordt elke avond het portret van Mandela geprojecteerd. Mandela is voor veel mensen hier een held. Op veel locaties in de stad kunnen mensen bijeenkomen om Mandela te herdenken.
Robbeneiland
Mijn werk is gewoon doorgegaan. Ik kan ook nog gewoon mijn boodschappen doen, alle winkels zijn open. Zaterdag ga ik samen met mijn vriend toevallig naar Robbeneiland. Zeker nu is dat wel extra bijzonder. Ik ben benieuwd óf, en hóe er daar bij stilgestaan wordt. Hoeveel ik van de begrafenis ga merken weet ik niet. Ik denk dat het net zo gaat verlopen als de afgelopen week: genoeg plaatsen om bijeen te komen om stil te staan bij het leven en de dood van Mandela.’
