Het leggen van een kiem voor een ‘vernuftige en vindingrijke tweede helft van het schooljaar’. Dat is het doel van de organisatie van de conferentie Twents Meesterschap, zegt de presentatrice aan het eind van de lezing van Casper Hulshof. Zo’n 130 leraren uit het primair en voortgezet onderwijs luisterden vanmiddag in de Waaier naar het verhaal van de ex-UT-docent, die inging op ‘mythes in het onderwijs’.
Hulshof doceert inmiddels onderwijskunde aan de Universiteit van Utrecht en schreef het boek ‘Jongens zijn slimmer dan meisjes’ over onderwijsmythes. Volgens hem ‘bestaan er in lerarenopleidingen en bij docenten van lerarenopleidingen genoeg broodjeaapverhalen. Het zijn er veel en sommige zijn hardnekkig en hoewel ze niet per se schadelijk zijn, kom je met wetenschap verder als je begint met het ontkrachten van de mythologie.’
Onderwijskunde is volgens Hulshof een jonge wetenschap en ‘hebben onderwijskundigen nauwelijks invloed op het onderwijs’. Toch is een wetenschappelijke onderbouwing belangrijk. ‘Docenten willen het zo goed mogelijk doen. En vaak gaat het ook wel goed, zelfs als wat ze doen voortkomt uit ideeën en modellen die niet wetenschappelijk onderbouwd zijn.’
Piramides
Hulshof heeft het in zijn keynote met name voorzien op de piramides die volgens hem overal in het onderwijs opduiken. De piramide van Maslow, bijvoorbeeld, is nooit door Maslow als piramide gemaakt. De leerpiramide over welke leerstijl het beste werkt, compleet met percentages, zijn ook al nergens op gebaseerd, meent hij. ‘Ze zijn gemaakt door onderwijsterroristen die ons veld kapot willen maken.’
Andere mythes volgens Hulshof: ‘we gebruiken niet maar 10% van onze hersenen en dat heeft Einstein ook echt nooit gezegd. En er is geen enkel argument om onderwijs aan de ‘jongeren van nu’ aan te passen. Zij leren niet anders dan vroeger en hebben niet eens meer verstand van internet dan wij, de oudere generatie.’
Zelfrelativerend
Wat je als onderwijskundige met deze informatie moet? Daar heeft Hulshof een enigszins zelfrelativerend antwoord op: ‘In dit geval speel ik de expert. En zo’n expert mag je vertrouwen, maar het is aan jou om ook te twijfelen en je als onderzoekend docent op te stellen.’
