Theater en sport: het lijken twee strikt gescheiden werelden. Toch weet de discipline theatersport hier een combinatie van te maken. Twee teams nemen het tegen elkaar op en proberen met hun spel de jury en het publiek te vermaken. De hele voorstelling wordt geïmproviseerd. Hoewel de theatersport ook een competitief karakter kent, ligt de nadruk duidelijk op theater en humor. Dat vrijdagavond in de eerste helft van de strijd een Pro Deo-speler bij het team van Rataplan speelde, was tekenend voor de sfeer.
Tijdens de voorstelling daagden de vierkoppige teams, begeleid door livemuziek, elkaar uit voor scènes in verschillende spelvormen. Juryleden – in de theatersport ‘rechters’ genoemd – letten vooral op het samenspel tussen de spelers. Zo speelde Pro Deo een scène met onder andere een verteller en een muis. Even leek het verhaal vast te lopen omdat de muis niet kon communiceren met de rest. De verteller speelde hier echter handig op in door de muis in het verhaal te laten veranderen in een menselijke speler.
Het publiek werd nauw betrokken bij het optreden. De bezoekers mochten veel van de onderwerpen bepalen waarover de spelers moesten improviseren. Ook kon het publiek zijn waardering voor het spel uiten door met rozen te gooien.
Een van de hoogtepunten in de ontmoeting tussen Rataplan en Pro Deo was het slotstuk dat door beide teams samen werd gespeeld. Om en om moesten de spelers biechten bij Petrus voor hun zonden, die waren aangedragen door het publiek. Na een beraadslaging van de rechters ging uiteindelijk Rataplan er met de winst vandoor. Het publiek had een geslaagde avond. De theatersporters speelden beslist een aantal serieuze scènes, maar er werd vooral veel gelachen.
Voor een buitenstaander deed de avond denken aan het televisieprogramma De Lama’s. Laat dit echter niet horen aan de theatersporter. Die zal zeggen: ‘De Lama’s is gebaseerd op theatersporttechnieken en niet andersom!’
Eind februari speelt Pro Deo weer een thuiswedstrijd.
