Achter de kersverse programmacoördinator prijkt een groot schilderij, aan de spierwitte muur van haar kantoor in de Vrijhof. ‘Natuurlijk onacceptabel om géén kunst aan de muur te hebben, als je leiding geeft aan een cultuurafdeling’, zegt Bril. ‘Maar door de verbouwing van de Vrijhof hing hier eerst nog niks. Ik ben direct met Tessa (Lieffering, red.) naar de kunstuitleen gegaan om wat uit te zoeken. Ja, ik kan iedere UT’er van harte aanraden om daar gebruik van te maken.’
Fluitist, festivals en cultuurcoach
Voordat ze naar de UT kwam, zag Bril (49) al praktisch alle kanten van de cultuursector. Ze groeide op in Holten en studeerde aan het conservatorium in Zwolle af als docerend musicus fluit en werd vervolgens ook fluitdocent in Salland. Fysieke malheur aan haar schouder maakte dat werk echter onmogelijk, waarna ze kunstmanagement ging studeren in Utrecht. Zo rolde ze de festivalwereld in, in Rotterdam. In 2003 verhuisde ze naar Enschede, waar ze ging werken bij het Enschede Muziek Festival, de voorloper van het Muziekkwartier – de fysieke locatie die in 2008 geopend werd door toenmalig koningin Beatrix.
Vanaf 2013 was ze werkzaam in de gemeente Hof van Twente, waar ze zich jarenlang bezighield met de combinatie tussen cultuur en onderwijs. Eerst als cultuurcoach voor basisscholen bij Stichting CuBaHof, later als coördinator bij de muziekschool Hof van Twente. En in 2020 werd Bril hoofd kunsteducatie bij ‘Home of Talents’. En toen was daar ineens de UT. ‘Een vriendin wees me op de vacature. Dit was echt iets voor mij, zei ze. Ja, daar was ik het mee eens. En nu zit ik hier. Ik heb altijd heel erg in de breedte gewerkt, van de educatieve kant tot de podiumkunsten. Ik denk dat die achtergrond mooi aansluit bij de UT.’
'Wij zitten redelijk comfortabel in loondienst, maar de artiesten en dirigenten zitten in de hoek waar de klappen vallen'
Denken in mogelijkheden
Ze is nu een maand in dienst en startte middenin de laatste lockdown. ‘Dat had ook zo zijn voordelen, dat je niet op een rijdende trein hoeft te springen’, is haar glas halfvol-benadering. ‘Ik kon me in alle rust focussen op kennismaking met het team, de Student Union en Apollo. En er kan gelukkig al wel meer en meer. De cursussen konden eerder alweer hervat worden en nu kunnen de voorstellingen ook weer plaatsvinden, al is het met een derde zaalbezetting.’
Nee, klagen over de cultuursector als ondergeschoven kindje in de crisis is er niet bij voor Bril. ‘Ik ben blij dat ik niet degene ben die op landelijk niveau moet beslissen wat wel en niet open mag. Zo’n crisissituatie is wat het is. Daar kun je niet veel aan veranderen. Maar je kunt wel bepalen hoe je ermee omgaat. Ik denk liever in mogelijkheden, wat we wél kunnen doen. Zo hebben we binnenkort een yogaconcert. Daarin komen cultuur en sport mooi samen. Dat doen we in de Agora, leggen de matjes op anderhalve meter afstand van elkaar. Dat is allemaal prima te organiseren.’ De pijn zit vooral bij de makers, weet Bril. ‘Ik heb met hen te doen. Wij zitten redelijk comfortabel in loondienst, maar de artiesten en dirigenten zitten in de hoek waar de klappen vallen. Gelukkig begreep ik al dat de dirigenten hier door de verenigingen zijn doorbetaald de afgelopen periode.’
'Cultuur stond de afgelopen twee jaar onder druk, nu moeten er dingen gebeuren. Dat moeten we samen doen'
Voor en door studenten
Bril is blij dat de cultuursector weer mondjesmaat kan opstarten, ook op de UT. Maar ze constateert ook dat er barsten zijn ontstaan. ‘Voorbereidingen en repetities lagen stil. Het kost nog even tijd voordat verenigen weer op het podium staan. Ik hoorde over bestuurders die nog geen uitvoering meegemaakt hebben. Maar goed, we zijn open. En ik hoop dat dat zo blijft.’ Maar de reuring van allerlei repetities en voorstellingen in de Vrijhof heeft ze nog niet van dichtbij mee kunnen maken. ‘Dat is jammer. Het is nu nog vrij stil en leeg in het gebouw. Studenten lopen vooral naar binnen om in de bibliotheek te studeren. Ik ben benieuwd hoe het is als alles weer opgepakt is.’
Deze maand staat voor Bril in het teken van kennismaking met alle cultuurverenigingen. Haar eerste indruk van de cultuursector op de UT is in ieder geval goed. ‘Ik werk met een heel ervaren team samen, met veel historische kennis. Ik ben ook erg gecharmeerd van het idee dat we hier dingen doen voor en door studenten. Het is niet zelf iets bedenken en maar hopen dat mensen het leuk vinden. De kracht zit in de intensieve samenwerking.’ Die heeft wel door de coronacrisis te lijden gehad, merkt ze op. ‘De verbinding tussen ons, de Student Union, Apollo en de verenigingen is altijd goed geweest. De lockdowns hebben echter het fysieke contact en de activiteiten beperkt en veel communicatie ging online. Cultuur stond de afgelopen twee jaar onder druk, nu moeten er dingen gebeuren. Dat moeten we samen doen. En daar heb ik absoluut zin in.’
Cultuur naar de mensen toe
Bril hoopt dat het contact weer toeneemt, dat studenten en medewerkers weer meer en meer hun weg gaan vinden naar de Vrijhof. ‘Het is net besloten dat Apollo weer terugverhuist naar de Vrijhof. Dat gaat de lijntjes nog korter maken, je loopt makkelijker bij elkaar binnen. En ik denk dat we nog meer de samenwerking kunnen opzoeken, bijvoorbeeld met sport en Studium Generale.’
Ook heeft de kersverse programmacoördinator plannen om cultuur niet alleen te beperken tot de zalen van de Vrijhof. ‘De campus is een fantastisch terrein. Ik zie volop mogelijkheden voor straattheateroptredens in de zomer, uitvoeringen op het O&O-plein of in de gebouwen. Ik denk dat we niet alleen mensen naar de Vrijhof toe moeten laten komen, maar cultuur ook naar de mensen toe moeten brengen.’
'Ik hoop dat we een verrijking kunnen zijn voor persoonlijke en academische ontwikkeling'
Verrijking
Bril wil ook graag weten hoe studenten daarover denken. ‘We hebben ideeën genoeg, maar ik wil vooral ook weten wat voor ideeën studenten hebben. Ik denk dat we bijvoorbeeld de internationale studenten meer kunnen betrekken. Ze zijn hier vaak zeven dagen in de week. Wat willen ze bijvoorbeeld in de weekenden ervaren?’
Als het aan Bril ligt, krijgen daarom veel meer UT’ers wat mee van cultuur. ‘Of het nou actief of passief is, ter ontspanning of verdieping... Ik denk dat we een belangrijke rol kunnen spelen in de brede ontwikkeling van mensen. Er zijn ook heel veel parallellen tussen het proces van een wetenschapper en dat van een kunstenaar. Die processen, de creativiteit, de verbeeldingskracht… Ik hoop dat we een verrijking kunnen zijn voor persoonlijke en academische ontwikkeling.’
