Denk aan belletjes om de doorbloeding van het hart real time in beeld te brengen, aan druppels om chemotherapie gericht naar een tumor te brengen en aan medicijndruppels die vanuit een inhaler tot diep in de kleinste longblaasjes worden gespoten. Ook binnen de inkjet printing en de productie van halfgeleider chips spelen ze een cruciale rol. Effectieve toepassing van de druppels en bellen vraagt echter om fundamentele kennis over hoe je ze gecontroleerd kunt maken, hoe ze zich gedragen en hoe je ze kunt volgen en sturen. En dat is het onderzoeksterrein van UT-hoogleraar Michel Versluis.
Rosetta
Tijdens zijn rede stelt Versluis de vraag waarom we er nog niet in slagen om een belletje gericht op een bloedprop in het lichaam te kunnen laten landen, terwijl wetenschappers met de Rosetta er wel in slagen om een komeetlander ter grootte van een kleine koelkast op een komeet te laten landen. Een van de moeilijkheden is het feit dat de belletjes en druppels razendsnel bewegen en daardoor zeer moeilijk te volgen zijn. ‘We moeten nieuwe technieken ontwikkelen om met nanometerprecisie op een tijdschaal van nanoseconden te kunnen meten. Bijkomend probleem is dat het nog zeer moeilijk is om kleine structuren, zoals tumoren, in het lichaam goed in beeld te brengen, omdat ze qua structuur en textuur zeer veel lijken op het omliggende weefsel.’ Versluis werkt daarom aan nieuwe ultrageluidstechnologie om dit mogelijk te maken.
