En zo’n duurzame keuze is het niet bepaald om te gaan frituren, legt Geijs (24, masterstudent biomedical engineering) uit. ‘Ze zullen de komende weken in hun verslagen moeten uitleggen waarom.’
Geijs en Van de Burgt (22, masterstudente technical medicine) waren vanochtend bij kookstudio Kook en Co in de Enschedese binnenstad. Daar begeleidden ze 26 vwo+-leerlingen van het Bonhoeffer College, locatie Van der Waalslaan.
Verstoppen achter duurzaamheid
Het hele jaar geven ze als PAL (persoonlijke assistenten van de leraar) al lessen voor het vak ‘life & science’ in het kader van duurzaamheid, zoals in het geval van auto’s, woningen en afval. Van de Burgt en Geijs bedachten ook deze module, duurzaam voedsel.
‘Duurzaamheid is zo’n algemeen begrip, waar je constant mee doodgegooid wordt en van alles achter kunt verstoppen’, zegt Geijs. ‘Denk maar eens aan het begrip “Duurzaam ondernemen”, dat kwamen we ook tegen.’
Dus was het zaak voor beide studenten om het begrip behapbaar te maken voor de leerlingen van het Bonhoeffer College. ‘Iedereen vindt koken leuk’, vervolgt Geijs. ‘Met deze module willen we tegen het hele schijf van vijf-verhaal ingaan. Want eigenlijk is het best raar dat je gerechten eet die gezond zijn voor jezelf, maar soms niet zo goed zijn voor het milieu.’
Hamburger of lange douche?
Zo schakelden Geijs en Van de Burgt eerder al Joep Schyns, een PhD bij de vakgroep van UT-hoogleraar watermanagement Arjen Hoekstra, in voor een gastles over de zogeheten ‘water footprint’.
‘Dat vonden de leerlingen zo’n leuke en leerzame les’, zegt Van de Burgt. ‘En het heeft ook wel echt hun ogen geopend. Bijvoorbeeld als je het eten van een hamburger vergelijkt met douchen. Laten ze de hamburger staan, dan zouden ze bij wijze van spreken tweeëneenhalf uur kunnen douchen.’
‘Zo min mogelijk vlees’
Het was vanochtend daarom niet zomaar een kookles, benadrukken Geijs en Van de Burgt. ‘Het gaat vooral ook om de wetenschappelijke benadering erachter, dat kun je met alle aspecten van koken doen.’ En die gedachte namen de leerlingen ter harte, zo bleek.
Ze maakten de gerechten – waarvoor ze zelf met recepten waren gekomen – klaar. Zo bereidde het groepje van Ay-Xia Ma (14) een frittata. ‘Maar dan wel met alleen groente en fruit uit Nederland. Dan is er zo min mogelijk transport nodig, wat minder belastend is voor het milieu.’
Merle de Vos en Kirsten Fikse (beide 14) zochten met hun groepje naar manieren om zo duurzaam mogelijk falafelburgers te maken. ‘We hebben zo min mogelijk vlees gebruikt en juist wel veel groente als vervanger.’
Dromer
Gemiddeld zijn Van de Burgt en Geijs zo’n vier tot zes uur bezig in de week, zowel met de voorbereidingen als de lessen zelf. Zijn bijbaan als PAL is voor Geijs reden om een vervolgmaster science education and communication te gaan doen. ‘Ik adviseer iedereen die zich afvraagt of lesgeven misschien wat voor hem of haar is, ga het bij Twente Academy uitproberen.’
Van de Burgt vult aan: ‘Dit is nu het tweede jaar dat ik als PAL werk. Dan merk je dat het toch steeds meer je eigen ding wordt. En de leerlingen houden onbewust je een spiegel voor. Soms moet je dingen wel heel vaak uitleggen. Maar ach, ik was toen ik zo jong was ook écht een dromer, haha.’
