Tweedejaars masterstudent Yi Xu (Sustainable Energy Technology) prikt een papiertje van de grond. Ze heeft haar eigen kliko, want is de enige student bij de opschoondag.
Waarom ze meedoet? ‘Ik hou van deze groene campus en de rommel die je soms ziet is me een doorn in het oog. Ik woon in het Box-complex aan de Calslaan en onze tuin ligt regelmatig vol met rommel. Het is toch de verantwoordelijkheid van een bewoner om je eigen rommel op te ruimen? Ik denk dat we daar in mijn thuisland China wat secuurder in zijn.’
Tweedejaars masterstudent Xi Yu doet mee aan de opschoondag
Eerste keer
Na een flink bui in de ochtend is om 12.45 uur het zonnetje doorgebroken en gaan de medewerkers van het Facilitair Bedrijf (FB), groenbeheerder Krinkels, woningbouwstichting De Veste en schoonmaakbedrijf Haverkamp op pad. ‘Het is de eerste keer dat we dit op de campus doen’, zegt André de Brouwer (FB). ‘Het signaal dat we afgeven is het belangrijkste; laten we samen zorgen voor een nette omgeving. Misschien dat we de volgende keer wat meer mensen optrommelen.’
Diftar
De Brouwer benadrukt dat het noodzakelijk is dat gebruikers en bewoners zich meer verantwoordelijk voelen voor de omgeving. ‘Het is bij tijd en wijle echt rommelig, mensen moeten zich dat aantrekken. En we zien sinds de invoering van Diftar, het betalen voor de hoeveelheid afval, externen afval op de campus dumpen. Vooral aan de randen van de campus, maar ook bij de ondergrondse containers. Natuurlijk hoeven studenten dat niet op te ruimen. Maar geef dat bij ons aan. Die bewustwording is echt nodig.’
Vertrouwen
Richard Ditzel van De Veste houdt ook alle vertrouwen in de goede bedoelingen van de studenten. ‘We hebben een e-mail rondgestuurd aan alle 2200 studentbewoners met een oproep om mee te doen. De reacties waren positief, maar de aanmeldingen kwamen niet. Te druk, iets anders te doen. Maar ze willen best, hoor. Bij acties als Buurtkans of Sustain-a-battle doen ze wel mee. Misschien dat deze opschoondag niet zo tot de verbeelding spreekt.’
Terug naar Yi Xu. ‘Weet je’, zegt ze, ‘in China studeerde ik in Xiang. Daar was het heel normaal om met een groep studenten een dag op te ruimen. Niet alleen bij de universiteit, maar ook in de stad. Het is natuurlijk wel jammer dat ik de enige student ben. Eigenlijk zou ik met een vriendin gaan, maar die kon op het laatste moment niet. Ik had me opgegeven, dus dan ben ik er ook.’
