Thomas Goudsblom, hoofd educatieve zaken bij Daedalus, lichtte enkele klasopstellingen toe. ‘In een traditionele setting zijn de studenten horizontaal verdeeld ten opzichte van de spreker. Dit zorgt ervoor dat niet iedereen in directe lijn met de docent staat. Wanneer we het publieksdeel van de zaal in ‘V’-vorm samenstelden, bleek de student eerder geneigd om zijn aandacht bij de les te houden. Tevens, in een werk-setting, had deze opstelling het effect dat studenten zich sneller over hun werk ontfermden. De student ziet vanuit zijn ooghoek dat anderen ook aan het werk zijn.
Ook het tegengaan van ongewenst laptopgebruik tijdens colleges kan behaald worden door een zaalopstelling. Goudsblom: ‘Het gebeurt wel eens dat er achter in de zaal studenten andere dingen op hun laptop aan het doen zijn. Wat in dit geval werkt, is de tafels vrijelijk door het lokaal te verspreiden zodat de studenten geen blinde hoek achter zich hebben. De docent verplaatst zich dan al-lesgevend door het lokaal.’
Wie de gewenste opstelling aan het begin van elk college moet verschuiven, is nog onontgonnen terrein binnen het concept. Goudsblom: ‘Het kan ook zomaar de vraag zijn wat de opstelling plaatst. Misschien op den duur wel robotica, dat is voor de UT geen onbekend gebied.’
Een beste klasopstelling is er volgens Goudsblom niet, dat is afhankelijk van het type lezing. Over eventuele implementatie van de bevindingen is nog niets concreet, wel werd aangekondigd dat er vervolg komt. Deze keer met feedback van de aanwezigen bij de presentatie.
Het onderzoek werd uitgevoerd binnen een module van de opleiding industrieel ontwerpen, met een klas van dertig tot veertig studenten. Negen klas-samenstellingen zijn uitgeprobeerd tijdens lezingen, alvorens beoordeeld te worden door studenten die een enquête invulden.
