Het begon voor Hoogsteen met een experiment samen met bachelorstudent Ties Bolding. ‘We wilden in de praktijk testen hoe we energiepieken kunnen afvlakken, dus deden we onderzoek in de Zilverling. Nadat we data verzamelden zagen we in de meetgegevens allerlei piekjes, die afkomstig bleken van de koffieautomaten. Het energieverbruik zit ‘m vooral in het warm houden van het water in de automaten.’
‘Overdag, op werkdagen, is dat energieverbruik prima te doen’, vervolgt Hoogsteen. ‘Maar het leek me jammer om de energie ’s nachts en in het weekend te verspillen, als er niemand in het gebouw is.’ Na een snelle berekening kwam Hoogsteen tot de conclusie dat de UT het equivalent van het energieverbruik van dertig huishoudens kan besparen, als de apparaten ’s nachts en in het weekend uitgeschakeld worden.
Legionella
Hij besprak de resultaten met enkele collega-onderzoekers. ‘Een van hen had contact opgenomen met de Tubantia. Voordat ik er erg in had, werd ik geïnterviewd door het dagblad en gisteren stond het op pagina 2. Tja, echt af is het onderzoek nog zeker niet. Het is eerder een proefballonnetje dat interessant is om verder uit te zoeken.’
Met de kennis van nu weet de EWI-onderzoeker al dat zijn geopperde oplossing (tien regels programmeercode om door te voeren in de software van de automaten) niet het Ei van Columbus is. ‘Ik had het er vanmorgen met een collega over in de koffiepauze: je kunt niet zomaar de temperatuur van het water flink verlagen, dan is er grote kans op legionellabesmetting. Ik las in de handleiding van de automaat dat de temperatuur daarom minimaal 65 graden Celsius moet zijn.’
Bewustwording
Ook een schakelklok, gekscherend geopperd op Twitter als alternatief voor Hoogsteens code, zal volgens de onderzoeker geen soelaas bieden voor het legionellaprobleem. ‘Het gaat me vooral om een stukje bewustwording. Even de ogen openen en kijken of het beter kan. Zo zit er naar mijn weten wel een zogeheten eco-functie op de UT-automaten, maar staat die niet automatisch ingeschakeld. Dan staan de verkeerde default-waarden ingesteld, waar nooit iemand verder naar omkijkt. Maar die hebben potentieel veel impact. Er is in duurzaamheid veel te winnen, ook op zo’n minuscuul niveau.’
Opnieuw is er de kanttekening van Hoogsteen, die binnen zijn vakgroep Computer Architecture for Embedded Systems onderzoek doet naar smart grids. ‘Dat gaat vooral om het matchen van beschikbare duurzame energie met onze behoefte en het daadwerkelijke verbruik. Uiteindelijk is energie vaak ook een afweging tussen comfort en duurzaamheid, ook bij koffieautomaten.’
