De studenten van Huize ’t Pott zijn maandagmiddag nog druk aan het boenen en schrobben. Tot nu toe zonder resultaat: de muren van de villa blijven roze. ‘Jullie zijn van U-Today?’, zegt een van de jongens. ‘Ja, ik kan wel even wat vragen beantwoorden. Maar over tien minuten komt RTV Oost.’ De actie is duidelijk niet onopgemerkt gebleven. ‘Tubantia en 1Twente zijn ook al langs geweest, en ik kreeg net al een berichtje van een vriend uit Utrecht: waarom is jullie huis roze?’
Niets gemerkt
Met een grote grijns begint ‘huisdirecteur’, oftewel huisoudste, Merijn de Ruiter aan het verhaal achter de roze gevel. ‘Vanochtend om zeven uur schrokken we wakker van de deurbel. Toen we opendeden waren de bellers al gevlogen. Al snel kwamen we erachter dat ons hele huis roze was geverfd. Ook hing er een regenboogvlag in onze vlaggenmast. Het gekke is: niemand van de huisgenoten heeft er ook maar iets van gemerkt.’
Naar de daders hoefden de studenten van Huize ’t Pott niet lang te zoeken. ‘Met OD 308, een studentenhuis verderop aan de Oldenzaalsestraat, halen we onderling wel eens grappen uit. Zij hebben hoogstwaarschijnlijk het – tussen aanhalingstekens – geniale idee gehad om ons huis roze te verven. Toen we vanochtend bij hun huis gingen kijken, lagen de verfrollers met roze verf nog in de tuin. Ze zeiden: het is vingerverf, dat haal je er zo af. Toen konden we er eerlijk gezegd ook wel om lachen.’
Dure grap
Maar eenmaal terug bij de villa blijkt de vingerverf niet of nauwelijks van de muren te komen, vertelt De Ruiter. ‘We hebben de hogedruk erop gezet, en we zijn gaan boenen. Maar tot nu toe zonder resultaat. Er is een soort roze gloed over ons huis gekomen. De afgelopen maanden is ons huis verbouwd en is er een coating op de muren gespoten. Deze coating is aangetast en moet waarschijnlijk worden vervangen. Dat is een duur grapje.’
‘We kunnen best tegen een grapje’, weet De Ruiter. ‘Maar dat ons huis een tijd roze blijft, is minder leuk. Het duurt waarschijnlijk ook nog wel een paar weken – afhankelijk van hoe snel de bouwvakkers de coating kunnen vervangen. Het huis staat onder beheer van een stichting, die wordt aangestuurd door oud-bewoners. Zij hebben de eerste juridische stappen al klaargelegd.’
Maar, zo benadrukt De Ruiter, hij verwacht dat Huize ’t Pott en OD 308 er onderling wel uitkomen. ‘Zolang ons huis maar in de oude staat wordt hersteld.’ Ondertussen bezinnen de studenten zich op een tegenactie. ‘Ook de ouwe lullen (de oud-huisbewoners, red.) zijn gretig om het andere studentenhuis terug te pakken. Zij denken met ons mee. Het wordt iets bijzonders, maar ik denk wel dat onze actie wat minder geld gaat kosten.’
Geen commentaar
Op loopafstand ligt OD 308. De studenten bieden vriendelijk een bak koffie aan, maar willen geen ‘inhoudelijk commentaar’ geven op de kwestie. ‘We wachten even af wat de volgende stap van ’t Pott zal zijn.’ Ze zijn vooral verbaasd dat de actie zoveel aandacht heeft gegenereerd. ‘Trouwens’, roept een van de jongens uit de keuken. ‘Ze hadden ook nooit de hogedrukspuit erop moeten zetten. Dan spuit je de verf juist in de muren en dan krijg je dit.’
