Erwin Medendorp, manager integrale veiligheid
‘De uitkomsten van de enquête verbazen mij niet. Ze liggen in lijn met enquêtes op andere universiteiten en maatschappelijke organisaties. Ik zie geen grote verschillen tussen grensoverschrijdend gedrag bij studenten en medewerkers, beide gaan over de schreef. Kijk maar in de media, je ziet het overal gebeuren. De aanpak tussen medewerkers en studenten verschilt wel. Het vraagt om een cultuurverandering die al is ingezet, maar dat heeft tijd nodig. Grensoverschrijdend gedrag voorkomen lukt niet, want je hebt altijd mensen die over de schreef gaan.
Het beeld dat UT’ers de juiste hulpstructuur niet kunnen vinden, wil ik iets nuanceren. Als je namelijk geen hulp nodig hebt, dan zoek je ook niet uit waar je moet zijn. Ik maak me pas zorgen als slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag geen flauw idee hebben waar ze moeten zijn. Wat helpt is dat we dit thema zichtbaar blijven maken. De diversiteit in grensoverschrijdend gedrag is zo groot, dat een uniforme aanpak niet bestaat.'
‘Binnen de hulpstructuur vindt momenteel overleg plaats, om te kijken of we niet naar één centraal meldpunt moeten voor klachten binnen dit thema. Het is de vraag of je daarmee beter in staat bent om iemand te helpen. Mijn ultieme hoop is dat als iemand te maken krijgt met grensoverschrijdend gedrag, dat diegene gehoord en geholpen wordt. Een slachtoffer voelt zich vaak alleen, maar grosso modo zagen omstanders vaak al dat er iets niet pluis was. Daarin moet een verandering plaatsvinden.’
Sterre Mkatini & Linda Pasqual-van der Landen, Diversity, Equity & Inclusion Office
Mkatini: ‘De resultaten bevestigen bovenal dat grensoverschrijdend gedrag plaatsvindt op de UT. Bij alle voorbeelden binnen dat thema gaat het altijd over sociale veiligheid. De essentie van het thema gaat iedereen aan, maar tussen medewerkers en studenten zijn er verschillen. Andere manieren, een andere aanpak, maar ook andere regelgeving. Wat ik jammer vind is dat er altijd een grote onthulling als The Voice of beweging zoals #MeToo voor nodig is om het thema onder aandacht te krijgen. Als gemeenschap moeten we nadenken over hoe we die aandacht constant alive houden.’
Pasqual: ‘Communicatie is daarin een belangrijke sleutel. Als het bijvoorbeeld gaat over een zerotolerancebeleid; wat betekent dat en hoe vullen we dat in? En hoe handelen we daar proportioneel naar? Dat zijn belangrijke vragen. We zijn druk bezig om een werkgroep op te richten waarin sociale veiligheid centraal staat. Daaruit volgt een bewustwordingscampagne, waarin duidelijker moet worden waar je terecht kunt en wat we verstaan onder grensoverschrijdend gedrag en sociale veiligheid. Daarin kijken we ook kritisch naar de toegangspoort of ingang naar hulp en hoe dat beter kan.’
Han Warmelink, ombudsfunctionaris
‘Dat grensoverschrijdend gedrag voorkomt op de UT, dat staat als een paal boven water. Dat zorgt bij medewerkers vrijwel automatisch voor problemen op de werkvloer. Dan kom ik als ombudsfunctionaris in beeld. Ik ben daarin neutraal, terwijl een vertrouwenspersoon of studentendecaan partijdig is en de kant kiest van diegene die met een klacht komt. Daarom kom ik eventueel pas later in beeld en dan bijna alleen maar bij gevallen van medewerkers, niet van studenten.
De UT heeft een grote en brede hulpstructuur. Toevallig kwamen we vorige week samen voor overleg. Daar ging het over het Meldpunt Sociale Veiligheid dat de Vrije Universiteit heeft. De vraag blijft hoe je het als organisatie goed doet. Kijk nu bijvoorbeeld hoe D66 en Volt worstelen met het thema. Je zou kunnen zeggen dat er één centraal meldpunt moet zijn voor klachten binnen dit thema. Voor studenten is dat er in principe al met de rode balie in de Vrijhof, maar je kan het ook omdraaien. De vraag ‘waar moet ik zijn’ moet helemaal niet bij de student of medewerker liggen. Dat is zorg voor de organisatie om iemand goed door te verwijzen en te helpen.’
