Voor zijn gedrag heeft Wiersma ‘meerdere keren, ook publiekelijk, excuses aangeboden’, schrijft hij in een verklaring op Twitter. ‘En terecht. Want niemand wil met een vervelend gevoel of knoop in zijn maag aan het werk gaan. Mijn deur blijft voor hen altijd openstaan.’
Het aftreden komt niet als donderslag bij heldere hemel. In april verschenen de eerste berichten over de woedeaanvallen van Wiersma. Op het VVD-partijcongres drie weken geleden beloofde hij dat het niet meer zou gebeuren, maar vorige week raakte hij naar verluidt opnieuw over zijn toeren bij een symposium ter gelegenheid van ‘25 jaar praktijkonderwijs’.
Bedankt
Zijn collega-minister Robbert Dijkgraaf (D66) twittert: ‘Bedankt voor alles dat je voor het onderwijs hebt gegeven, fijne collega. Ik ga je missen.’ Eerder deze week wilde Dijkgraaf volgens De Telegraaf niet over Wiersma’s toekomst speculeren. ‘Het is aan de bewindspersoon zelf en zijn politieke fractie. Het is niet aan mij om daar een mening over te hebben.’
Dijkgraaf zei in april tegen de Volkskrant dat hij over de incidenten had gepraat met zijn collega. ‘We hebben gesproken over onze persoonlijke stijl, hoe je dingen aanpakt. Ik ken hem als een heel gedreven minister.’
Voor het hoger onderwijs heeft het aftreden weinig gevolgen, want Wiersma was minister voor het basis- en voortgezet onderwijs. Alleen met de lerarenopleidingen en ‘een leven lang ontwikkelen’ had hij enige bemoeienis. Deze week nog ging er mede namens hem een brief naar de Tweede Kamer over de voortgang van de ‘lerarenstrategie’.
Te scherp
Wiersma gaat in allerlei bewoordingen door het stof (‘ik ben soms te scherp geweest aan tafel’), maar suggereert ook dat hij weerstand opriep omdat hij daadkrachtig wilde optreden. ‘Daarvoor moet je soms door muren heen breken en stevig op de deur van heilige huisjes durven kloppen.’
Als hij bijval krijgt, is het ook vaak van die strekking. Zo noemt Lobke Vlaming, directeur van de belangenvereniging ‘Ouders en Onderwijs’, Wiersma ‘de eerste minister in decennia die echt het vertrouwen wist te winnen van de mensen in de klas: leerlingen, leraren en ouders. Die geen genoegen nam met mooie praatjes.’
