Het is een opvallende verschijning: de in UT-huisstijl aangeklede containers, inclusief een eigen gebouwnummer (38). Verantwoordelijk voor de plaatsing van deze zwarte doos tegenover de Cubicus zijn Philip Kwiotek, oprichter van het bedrijf 5ahead, en Mariska de Roo, business developer bij het Digital Society Institute van de UT.
Duurzaamheid, data en digitalisering
Tot wat voor doel de container precies dient, dat is volgens Kwiotek voor meerdere interpretaties vatbaar. ‘Het kan een plek voor studenten zijn om met in de containers gegenereerde data werken. Het kan een plek zijn waar challenges en workshops georganiseerd worden, onderzoek plaatsvindt, een plek om te experimenteren of te demonstreren.’
Zolang een project maar te maken heeft met duurzaamheid, data en digitalisering. Dan zijn mensen welkom om aan te kloppen bij de container, vult De Roo aan. ‘Waarbij het ook belangrijk is dat de verbinding wordt gezocht met lokale bedrijven. Dat is een van onze doelen met de container, om wetenschappers en studenten in contact te laten komen met het mkb. En zo samen middels deze ruimte te werken aan duurzaamheid en digitalisering.’
‘Zelf invulling geven’
Van buiten is het een zwarte doos, van binnen is het eerder een onbeschreven blad. In de container staan onder andere een hoge tafel met krukken, een boekenkast, een leestafeltje met ouderwetse stoelen en een vitrinekast met daarin – vooralsnog – één enkele drone. Veel meer behelst de ruimte van zes bij zes meter niet.
En dat is volgens de initiatiefnemers precies de bedoeling. ‘Mensen moeten zelf invulling geven aan de ruimte. Bovendien ben je er te gast, je moet de ruimte weer achterlaten zoals je ‘m aantreft. Zo kunnen meerdere projecten tegelijkertijd draaien’, aldus Kwiotek. Een concreet project dat al gebruikmaakt van de container is ANyPLACE, een initiatief van UT-onderzoekers Berry Gerrits en Oskar Eikenbroek. ‘Zij experimenteren met drones en robots voor autonome bezorging’, legt De Roo uit.
Experiment in het bos
Waarom dit soort projecten niet met bestaande UT-infrastructuur zou kunnen? Volgens De Roo en Kwiotek zit de voorname meerwaarde in de faciliteit zelf. ‘Het is niet verbonden aan een faculteit, het is ook geen lab met een specifiek doeleinde zoals bijvoorbeeld een robotica- of hogedruklab’, aldus Kwiotek. ‘Dus moet dit een vehikel zijn waar iedereen aan de slag kan.’ ‘Bovendien is zo’n container zichtbaar en tastbaar’, vult De Roo aan. ‘En het roept vragen op, omdat het zo mysterieus oogt. We hopen dat het mensen nieuwsgierig maakt om hier binnen te stappen. Dat ze het zien als een uitnodiging.’
De container staat in ieder geval tot begin 2026 voor de Cubicus. Mogelijk volgt daarna een verhuizing. Hoe er tot die tijd gebruikgemaakt gaat worden van de container, dat is volgens de initiatiefnemers niet aan henzelf om te bepalen. ‘Dat is aan de mensen van de UT en Kennispark’, zegt Kwiotek. ‘Eigenlijk is dit niet veel anders dan hoe de UT 62 jaar geleden begon, als experiment in het bos’, aldus De Roo. ‘Dat doen we hier nu ook in het klein. We gaan terug naar onze roots.’
