Siebons stuitte bij haar onderzoek, voor zover zij zelf weet, op een ‘nieuw’ wiskundig probleem. En dan zit er natuurlijk niks anders op dan hier zelf een oplossing voor te bedenken. Dat haar formules voor de oplossing ingewikkeld zijn, bleek wel toen haar docenten het werk onder ogen kregen. ‘Mijn wiskundedocenten wilde graag mijn verslag lezen om de formules goed te begrijpen’, lacht ze. ‘Er werd lang nagesproken.’
Door plattegronden struinen
Siebons boog zich tien weken lang over kaarten, mappen en plattegronden van UT-gebouwen. Het gaat dan om de panden die aan elkaar verbonden zijn. ‘Ik kwam op dit idee toen ik op een regenachtige dag met een vriendin in de Langezijds wandelde. Ik wilde daarom een route berekenen waarbij je niet naar buiten hoeft. Om tot de juiste afstand te komen, bevat mijn route alle etages, gangen en trappen’, zegt ze. ‘Door middel van gekleurde lijnen en bolletjes verbond ik de gangen vanaf de Citadel tot aan Carré met elkaar.’ De complexe en ingewikkelde materie goot ze vervolgens in een 3D-model. Elke gang kreeg een waarde in aantal meters. 'De gangen haalde ik door een computerprogramma, die de complexe en ingewikkelde berekeningen uitvoert. Deze heb ik zelf gemaakt, en geeft je de langst gevonden route met de lengte terug.’
De wiskundestudent trok ook zelf de gebouwen in om een aantal gangen na te meten. Zo ontbraken de bruggen - die de gebouwen met elkaar verbinden- op de kaart. ‘Daardoor wist ik ook niet hoeveel meter die precies zijn. Met een meetlint in de aanslag heb ik de bruggen tot de laatste centimeter gemeten. Daar was ik twee ochtenden druk mee.’
3D-ontwerp
Na tien weken hersenen kraken en lijntjes trekken op alle plattegronden, wist de student eindelijk wat de langste route is. ‘Wie zin heeft in een wandeling, kan 10,460 meter lopen. Het startpunt is in de Citadel. Vervolgens ga je via Ravelijn, de Zilverling, Hal-B en de Waaier naar Carré. Via het topje van de toren in het Horstcomplex ga je opnieuw Carré in, waarna je uitkomt in het Nanolab. Daar is de finish.’ Uit haar formules blijkt dat de langste route nog maximaal 930 meter langer kan zijn. Iemand die over een computer beschikt met meer geheugen, kan langer rekenen en tot een langere route komen. ‘De berekeningen zijn en blijven - zelfs voor een computer - een uitdaging.’
Wiskundeformule
De student legt uit dat wiskundeformules om korte routes uit te stippelen al bestaan. Deze worden in situaties toegepast waar tijd of geld een cruciale rol speelt. ‘Denk bijvoorbeeld aan vluchtroutes in panden of aan medisch personeel dat de snelste weg zoekt naar de OK.’ Daarom dook ze de literatuur in op zoek naar geschikte formules voor haar thesis. ‘Helaas bleken die onvindbaar te zijn, in tegenstelling tot die voor de kortste routes. Daarom bedacht ik een ‘nieuwe’ en andere manier van rekenen’, vertelt de student vol enthousiasme. Ze heeft overduidelijk nog last van wat adrenaline in haar lijf, nu ze de eindstreep van haar thesis behaald heeft.
Nuttig
De wiskundewereld is dus een rekentool rijker. Maar wie kan iets met dit rekenmodel? ‘Musea kunnen een route uitstippelen waarbij bezoekers zoveel mogelijk schilderijen zien, zonder een kunstwerk twee keer voorbij te lopen. In natuurgebieden, zoals de Veluwe, zou je nieuwe wandelpadden kunnen aanleggen. Want de huidige wandelroutes bevatten waarschijnlijk niet een langst mogelijke route in een gebied. En tot slot kan een hardlooporganisatie met deze formule een parcours uitzetten.’ Zo gaat Siebons binnenkort bij de Drienerlose Studenten Triathlon Vereniging Aloha polsen om te kijken of ze interesse hebben om samen een lange route te maken voor een gebouwenloop op de campus.
Hoelang je uiteindelijk doet over de route van 10,5 kilometer die uit computer van Siebons komt rollen, weet ze niet. ‘Ik moet de route zelf nog een keer lopen. Wie weet doe ik dat als het weer eens slecht weer is.’
