Ditte en Daphne maken zich op voor WK floorball

| Jari Dokter

Met deelname aan het wereldkampioenschap floorball gaat de droom van UT-alumnus Ditte Moejes (30) en UT-student Daphne Springveld (28) in vervulling. In december reist het duo met het Nederlands damesteam af naar Tsjechië. ‘Voor het eerst in tien jaar staat Nederland op het WK.’

Photo by: Frans Nikkels
Daphne Springveld (l), Ditte Moejes (r).

De dames trainen samen bij studentensportvereniging ESUV Messed Up op de UT. Al die trainingsuren moeten Moejes en Springveld klaarstomen voor het grote werk later dit jaar op het WK floorball. ‘Omdat onze verenging 36 leden telt, is het te klein voor een damesteam. We trainen daarom gemengd met mannen’, zegt Moejes, de keepster van het Nederlands damesteam. Volgens haar zorgt dit voor een goede voorbereiding. ‘Die mannen vuren de ballen keihard op me af. Vaak denken ze: ‘Als ik maar hard genoeg schiet, gaat die bal vast een keer door haar heen.’.

School- of topsport?

De speelsters leggen uit dat floorball een combinatie is van ijshockey en veldhockey. Toch zijn er duidelijke verschillen. ‘Floorball spelen we zes tegen zes – inclusief keepers - in een zaal. Het is een snelle sport met weinig regels. Duw je met een schouderduw iemand over de boarding? Doorgaan, kan gebeuren’, vertelt Springveld, die educatie in de bètawetenschappen aan de UT studeert. ‘Het is te vergelijken met de schoolsport unihockey, maar floorball zit in een professioneler jasje.’

Hoewel de sport in Nederland minder bekend is, is het populair in andere landen. Zo wordt floorball in Zweden, Tsjechië en Zwitserland als een professionele sport gezien. Het Nederlands damesteam – dat uit twintig speelsters bestaat - moest bergen verzetten om de kwalificatie door te komen. ‘Nederland is de nummer 21 op de wereldranglijst. We hadden goede dagen nodig om te winnen. En die hadden we gelukkig, want we zegevierden op Hongarije.’ Na een kansloze wedstrijd tegen Zwitserland, moest het tegen Denemarken – een top-8 land - gebeuren om direct te kwalificeren. ‘De verwachting was dat we ook tegen de Denen ten onder gingen, maar in die wedstrijd verrasten we vriend en vijand en pakten de winst.’ Door die overwinning werd WK-deelname een feit.

Feestend de zee in

Niet alleen het damesteam, ook de mannen onder-19 kwalificeerden zich voor het WK. De heren speelden op dat moment - net als de dames - een kwalificatietoernooi in Italië. De dames lieten deze prestaties dan ook niet onopgemerkt aan zich voorbij gaan. ‘Samen met het mannenteam vierden we dit met pizza’s. De heren deden al om tien uur het licht uit, omdat ze de dag erna nog een wedstrijd hadden. Het vrouwenteam haalde nog wel even goed door’, bekent Springveld. ‘Ik heb volgens mij maar twee uurtjes slaap gehad.’ Ook Moejes – die de sport al vijftien jaar beoefent - heeft mooie herinneringen aan alle feestvreugde. ‘Ons verblijf was aan zee. Ploeggenoten beloofden elkaar in de zee te springen bij het behalen van het WK.’ En, omdat belofte schuld maakt, sprong het team de golven tegemoet.

Teamgenoten en concurrenten tegelijk

Hoewel de dames door de weeks samen trainen, zijn ze in het weekend concurrenten van elkaar. Springveld komt uit voor een Gronings team en Moejes wijkt uit naar Amersfoort. ‘Daardoor spelen we regelmatig tegen elkaar. Dat is erg leuk, maar het gaat er ook fel aan toe. We kennen elkaar door en door. Ditte weet vaak in welke hoek ik schiet. Ze plukt die bal zo uit de hoek en grijnst nog even naar me. ‘Maar na afloop complimenteren we elkaar ook over een mooie actie.’

Het aftellen begint

Het duurt nog even, maar wat verwachten de dames van het WK? ‘Het leeft echt in die stadions. Mensen nemen trommels en spandoeken mee de tribunes op. Het is te vergelijken met de sfeer bij schaatswedstrijden.’ Moejes en Springveld verwachten dan ook veel support. ‘Het Oranje-publiek is erbij, want mensen laten ons al weten dat ze afreizen naar Tsjechië. Ook kijken veel mensen naar de livestream. Binnen het wereldje van floorball-Nederland leeft dit enorm’, zegt Moejes. Ze is dan ook ambitieus en hoopt dat het team boven zichzelf uitstijgt. ‘Een top-10 plek zou ontzettend gaaf zijn. Als ik echt mag dromen, dan is top-8 het ultieme doel. Dus we gaan keihard trainen’, vertelt Moejes strijdlustig. 

Springveld kijkt ook reikhalzend uit naar avontuur dat te wachten staat, maar moet zichzelf soms nog in haar arm knijpen. ‘Toen ik als student voor het eerst in aanraking kwam met floorball, had ik dit nooit durven dromen. Wie kan nou zeggen dat je naar een WK gaat?’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.