Hoe lang werk je al op de UT?
‘Iets meer dan een jaar nu. Dat bevalt heel goed! Ik ben blij met wat ik elke dag mag doen – met name de samenwerking met studenten. Aan de ene kant is mijn werk erg leuk, aan de andere kant ook nog ontzettend waardevol. We proberen de universiteit te verduurzamen en ondertussen een generatie te inspireren.’
Wat doen jullie precies bij Green Hub Twente?
‘Het is gebaseerd op het green office-model; een interne groep mensen die vanuit de universiteit budget en mandaat krijgt om de instelling te verduurzamen. Het mooie is dat studenten de projecten daarvoor bedenken – en als medewerkers zijn we er om dat te faciliteren.’
Lukt dat een beetje?
‘Absoluut. We zijn vorig jaar gaan werken met Faculty Green Hubs, teams binnen de faculteiten dus. Bij TNW hadden we een project om een aantal vriezers te verduurzamen, door ze van -80 graden Celsius naar -70 te zetten. Eén vriezer kon zelfs volledig uitgezet worden. Je gaat bijna niet geloven hoeveel dat scheelt; een vriezer die op -80 koelt, verbruikt evenveel als tweeënhalf huishouden.
We zitten nu wel in een transitie. Na dit jaar loopt ons budget af. Ik hoef gelukkig niet te vrezen voor mijn baan, maar we gaan intensiever samenwerken met het SEE-programma en het budget voor de Faculty Green Hubs moet vanaf januari 2025 vanuit de faculteiten komen. Dat er straks geen centraal budget meer is, is jammer. We hebben bijvoorbeeld net een Central Sustainability Inteliligence Platform af, waarmee we de duurzaamheid van het UT-onderwijs in kaart kunnen brengen. Dan is het maar hopen dat daar een mooi vervolg aan gegeven kan worden. Tegelijkertijd moeten we flexibel en creatief zijn. We heten niet voor niets een hub, ik zoek daarom de samenwerking op met Oxfam voor het organiseren van evenementen en bijvoorbeeld met Saxion en ROC.’
Wat deed je hiervoor?
‘Ik heb tien jaar in de bouw gewerkt, altijd in commerciële functies. Ik was veel bezig met verduurzaming – bijvoorbeeld om plasticvrije bouwplaatsen te creëren. Vooral het werken met jonge mensen met frisse ideeën sprak me aan, daarom kwam de UT ook op mijn pad. Bovendien kan je hier veel breder bezig zijn met duurzaamheid dan in de bouwsector.’
Waar woon je?
‘In Enschede, met mijn partner Nadia. We hebben drie kinderen; een zoontje van zes en dochters van drie en anderhalf.’
Hoe is je enthousiasme voor duurzaamheid eigenlijk ontstaan?
‘De Zeeuwse zuinigheid is er met de paplepel ingegoten. Mijn oma is Zeeuws. Mijn grootouders hebben de oorlog en de watersnoodramp meegemaakt. Belangrijk voor hen was het genieten van de kleine dingen en geen spullen gebruiken die je niet nodig hebt. Dat is over de generaties heen doorgegeven, op een heel natuurlijke manier. Het helpt volgens mij niet als je streng of dogmatisch bent. Toch maak ik me wel zorgen. In het jaar 2100 is mijn zoontje 82. Hoe de wereld er dan voor staat, daar ben ik echt huiverig voor.’
Waar word je verder enthousiast van?
‘Ik heb een heel brede interesse, maar dat voelt alleen maar als een voordeel. Zo heb ik een passie voor treinen; je kan me ontzettend blij maken met het treintje dat tussen Boekelo en Haaksbergen rijdt. En ik houd van een spelletje – of het nou een sudoku, computerspel of bordspel is. Ik speel ook graag een potje tafeltennis. Maar ik vermaak me net zo goed met een avondje tv-kijken. Zeker nu het EK onderweg is, kijk ik geregeld naar een wedstrijd.’
Wat is jullie favoriete vakantiebestemming?
‘We gingen de afgelopen jaren vooral naar Frankrijk en Duitsland. We hebben met elkaar afgesproken maximaal één keer in de vijf jaar te gaan vliegen – en daar dan ook langer te verblijven. Op een land als Frankrijk raak ik niet snel uitgekeken, zolang we maar op een plek zitten waar de kinderen zich kunnen vermaken en waar wij wat cultuur kunnen snuiven. De Franse dorpjes vind ik prachtig, de mensen zijn iets minder leuk. Vooral Normandië was indrukwekkend; de D-Daystranden, rotondes waar tanks op staan en die talloze graven. Dat beeld bleef wel hangen.’
Tot slot, mocht je het hier op de UT voor het zeggen hebben, wat zou je veranderen?
‘Als Green Hub hebben we als missie om de UT de meest duurzame universiteit van Europa te maken. Dus waar ik mee aan de slag zou gaan, laat zich al raden. Ik zou een gasvrije campus willen, een autoluwe campus en catering die minimaal vegetarisch is – maar het liefst veganistisch. Niet om streng te zijn; wat mensen van thuis meenemen, moeten ze natuurlijk zelf weten.’
