Minimaal twee keer per week slaan Toonen en Eulderink samen een balletje op een van de tennisbanen van T.C. Ludica. Een uurtje is lang genoeg, ook deze ochtend. Tegen tien uur naderen ze het einde van hun trainingssessie. Het wordt steevast fanatieker, zo op het einde. Eulderink daagt Toonen meer uit, slaat ballen ver richting de baseline en vervolgens kort achter het net. De BMS-decaan geeft hem goed partij, gooit er bij vlagen een kenmerkende tenniskreun uit en weet ook bij Eulderink het zweet los te krijgen. Het laatste punt deze ochtend is voor Toonen. Hij balt zijn vuist, Eulderink baalt. Zij het met een knipoog.
'We hadden eerst twintig ballen nodig voor een paar minuten, ze vlogen alle kanten op'
Babydom
Sinds juli zijn ze samen op de tennisbaan te vinden voor Toonens revalidatie. Toen liep de decaan er heel anders bij, weet hij maar al te goed. ‘We speelden de eerste weken alleen in het voorvak, meer zat er toen niet in. Na drie kwartier was ik gesloopt.’ Eulderink: ‘We hadden eerst twintig ballen nodig voor een paar minuten, ze vlogen alle kanten op.’ Toonen, die een goede dertig jaar tenniservaring heeft: ‘Vooral door gebrek aan concentratie, een gevolg van de operatie. Je wordt door zo’n ingreep volledig teruggeworpen naar het babydom. Daarna moet je je lichaam stukje bij beetje weer opbouwen.’
Op 17 april ging Toonen onder het mes in het MST voor een bypass van zijn hartvaten. Een forse ingreep, maar het had erger kunnen lopen, vertelt de decaan. ‘Zo’n anderhalf jaar geleden begonnen de klachten. Ik woon op de campus en het is zeven minuten fietsen naar mijn kantoor in de Cubicus. Onderweg voelde ik steken. Vanaf januari, toen het flink wat kouder werd, kwamen die steken steeds eerder. Toen wist ik dat het niet goed zat.’
Betrappen
Toonen tenniste in die tijd ook op de campus en kwam over zijn problemen aan de praat met Eulderink. Via het netwerk van de sportdocent kwam hij bij SportmedX terecht, op het Roessingh-terrein. Een zogeheten submaximaaltest bracht cardiovasculaire problemen aan het licht. Toonen liet zich ‘betrappen’ op inspanningsproblemen in de hartstreek. Daarna ging het snel. Toonen werd doorverwezen naar het MST en voor hij het wist lag hij acht uur lang onder narcose op de operatietafel.
De maanden erna was het adagium: niet te snel, niet te veel. Dat betekende voor de decaan eerst herstellen van de operatie. Vervolgens revalideren, het lichaam weer opbouwen. Meer sporten en beter eten. ‘Het is verbazingwekkend hoe snel het lichaam zich autonoom weet te herstellen’, vertelt hij. ‘Ja, er zijn nog weleens concentratiedipjes, maar ook dat gaat de goede kant op. Ik merk dat ik steeds weer scherper word.’
Bloemen, kaartjes en fruitmanden
Sinds september is hij weer aan het roer van de BMS-faculteit. ‘Zij het met een tijdsbudget dat ik heb meegekregen van de bedrijfsarts. Ik werk nu vier dagen in de week, maximaal zes uur per dag. Daar ga ik sporadisch overheen, als het echt niet anders kan qua afspraken of verplichtingen. Af en toe moet ik wel, maar dan voel ik het diezelfde avond wel. Dat hoort bij het decanaat. Als je er bent, kun je er niet half zijn.’
'Het is ongelooflijk hoe mensen met me meeleefden'
Gelukkig heeft de decaan genoeg hulp aan zijn zijde. ‘Mijn secretariaat houdt me goed in de gaten en ze passen mijn afspraken goed in. Dat scheelt me enorm.’ En Toonen put ook energie uit de reacties van de rest van de UT-gemeenschap. ‘Het is ongelooflijk hoe mensen met me meeleefden. Mijn tafel was op een gegeven moment bezaaid met kaartjes, boeketten en fruitmanden. Daar ben ik erg dankbaar voor.’
Anyone for Tennis
Voorlopig blijft Toonen vasthouden aan minimaal twee keer per week tennissen met Eulderink. Zijn secretariaat moet die sessies absoluut inplannen in zijn agenda. ‘Het is voor mij een manier om mezelf in de gaten te houden en ook op andere fronten actief bezig te blijven: wandelen in het bos achter de campus en met de fietstrainer achter het huis. Daarom kan ik dit anderen absoluut aanraden, zo’n sportnetwerk is ontzettend belangrijk in het ontdekken van problemen en het in de gaten houden van mijn gezondheid.’
‘We kunnen sporten en gezond leven nog veel meer integreren als universiteit’
Toonen heeft de weg terug naar volledig herstel ontegenzeggelijk ingezet. Hij is behoorlijk afgevallen en slaat wekelijks de ballen steeds harder terug naar Eulderink. Toepasselijk was ‘Anyone for Tennis’, een biografie over de supergroep Cream, het boek dat Toonen voor het eerst weer geconcentreerd kon lezen, begin deze zomer. ‘De voorgaande weken was ik met mijn vrouw in het Ahrgebied, een mooie wijnstreek waar we wandelden en klommen op de vulkanische heuvels. Dat boek heb ik symbolisch ter afsluiting van de revalidatieperiode achtergelaten in de boekenkast van een voortreffelijk hotel en jagtstube.’
Leven lang bewegen
Toonen zou geen decaan zijn als hij ook geen beleidsvisie zou hebben na zijn ervaring. ‘Er zijn op de UT al initiatieven zoals de gezonde week en health checks, maar we zouden sporten en gezond leven nog veel meer kunnen integreren als universiteit. Meer op onze mensen letten kan onderdeel worden van de living smart campus-gedachte. De hardware is er in de vorm van faciliteiten op de campus, maar de software ontbreekt nog. We hebben een omgeving die leven lang leren stimuleert, dat kunnen we ook toepassen op een leven lang bewegen.’
