Justin Schäffer (24), masterstudent Sustainable Energy Technology, loopt stage in Hangzou, China. Op de Zheijung University doet hij sinds augustus onderzoek naar cold energy recovery voor LNG tankstations. Vanaf de campus met heel erg veel Chinezen vertelt hij UTnieuws zijn ervaringen.
Je bent al een tijdje weg, hoe bevalt het?
‘Ik breng veel tijd door op kantoor, net zoals de meeste studenten. De Chinezen, met name de PhD-studenten, hebben vaak een kamer van nog geen zestien vierkante meter die ze delen met vier mensen. Daarom zitten ze vaak vanaf ’s morgens tot wel elf uur ’s avonds op kantoor. En dat zeven 7 dagen per week. ’s Middags doen ze een kort slaapje. Op allerlei plekken. Dat is even wennen, maar er zijn veel meer opmerkelijke dingen. Iedereen is verslaafd aan airco. De temperatuur kan stijgen tot 42 graden. Na honderd meter ben je loom van de warmte en nat van zweet. In de stad is genoeg te doen. Het Boeddhabeeld is een plek van welvaart. Succes en rijkdom wensen ze elkaar tie. Op de hoe van de straat kun je terecht voor typisch straatvoedsel: allerlei gefrituurde beesten. Schorpioenen, grote spinnen en andere insecten.’
Wat doe je precies voor je stage?
‘Ik ben via de UT-onderzoeksgroep Energy, Materials and Systems (EMS) in contact gekomen met de universiteit in Hangzou. Ik zit nu bij het Institute of Refrigeration of Cryogenics. Aardgas is een opkomend onderwerp dat veel aandacht krijgt van de overheid. Het wordt gezien als het schoner brandstofalternatief . In de stad rijden de taxi’s en bussen al op aardgas, maar het is de bedoeling dat personenauto’s het ook gaan gebruiken. De belangrijkste verandering is van compressed aardgas naar liquid aardgas. Bij het opwarmen van het liquid aardgas, komt een boel energie vrij. Ik moet kijken waar de opgevangen energie voor kan dienen, denk aan het koelen van gebouwen.’
Wat voor een cultuurverschillen kom je tegen?
‘Ik heb de indruk dat de studenten als het ware zijn opgesloten op de campus. Ze leven hier en komen niet veel buiten. Gelukkig woon ik in een internationaal ‘dorp’ met studenten die wat meer focus hebben op het leven buiten de campus. Niet alleen ’s middags, maar ook ’s avonds liggen ze te slapen op de gekste plekken. Ik ging een keer ’s avonds laat naar de McDonald’s, toen lagen er veertig Chinezen te slapen. Het is echter een algemeen geaccepteerd fenomeen. De stad is overbevolkt, net zoals de meeste steden in het land. De universiteitscampus is enorm. Als je eet in een cafetaria, zit je rustig tussen duizend andere studenten en sta je met honderd man in de rij voor de kassa. Dit komt ook omdat de studenten nooit zelf koken. Daar is geen ruimte voor in de kleine woon- en slaapkamers. Het eten zelf is vaak een gok. De eerste vier weken had ik minimaal drie dagen in de week maagproblemen.’
Wat zijn je verdere plannen?
‘Ik ben al naar Shanghai geweest met de trein. Die ging overigens drie tot vierhonderd kilometer per uur. Ik ben van plan om mijn stagetijd af te sluiten met een bezoek aan Hong Kong. De architectuur van de wolkenkrabbers vind ik erg fraai. Ik hoop er nog wat mooie foto’s van te maken.’