De naam Dionysus staat in de Griekse mythologie voor de god van de wijn, druivenoogst en gisting, alsmede god van de roes en van dronkenschap. ‘Overal waar Dionysus kwam was het feest’, blikt alumna Maartje van de Vrugt terug. Toen ze zich in 2010 als masterstudent aanmeldde voor Dionysus, werd het dispuut net onafhankelijk. ‘We wilden onafhankelijk worden omdat de vereniging ophield te bestaan. Een fusie met studentenvereniging Audentis et Virtutis en de EHTSV (Enschedeesche Hoogere Textielschool Vereeniging, red.) ging niet door, maar zonder dispuut mis je toch een borrelavond in de week. Toen moesten we opeens een eigen vaste kroeg zoeken, omdat we altijd in de sociëteit zaten.’
San Remo
Die vaste kroeg vond het dispuut aan de Stadsgravenstraat bij San Remo. Sterker nog, tien jaar later huist Dionysus daar nog altijd. En net als toen ook nog steeds op dinsdagavond, zo vertellen zittende leden en masterstudenten Laura Berkhof en Lieke Pullen. Laatstgenoemde: ‘Het is een kleine kroeg waar een intieme sfeer hangt. De kroegbaas kennen we inmiddels goed. Ook spreken we er regelmatig af met niet-zittende leden. Veel van hen gaan ook nog mee op lustrumreis. We zijn in Florence, Istanbul en Barcelona geweest. Je bent bij ons lid voor altijd.’
We waren toen wel heel klein. We zaten wekelijks met z’n vieren te borrelen. Soms konden er twee niet en dan zaten we maar met z’n tweeën.
Het had niet veel gescheeld, of Dionysus had vandaag de dag helemaal niet meer kunnen spreken over zittende leden. Ruim tien jaar geleden beleefde Dionysus haar dieptepunt. Het karige aantal leden vreesde zelfs even voor het bestaan, zo kan Van de Vrugt zich herinneren. ‘We waren toen wel heel klein. We zaten wekelijks met z’n vieren te borrelen. Soms konden er twee niet en dan zaten we maar met z’n tweeën. En dat was dan ook nog een huisgenoot. Dat dieptepunt duurde een paar weken, maar gelukkig nam het ledenaantal daarna weer toe.’
'Truttig'
Dionysus werd in het begin van 1983 uit de grond gestampt om tegenwicht te bieden aan de vele mannendisputen die Enschede rijk was. Met het ‘te truttige’ damesdispuut Tertulia voelden de dames van het eerste uur geen klik. En niet minder belangrijk – zo valt in de notulen van de oprichting te lezen – om ‘het regelmatig onder de arm nemen van Bacchus (Dionysus in de Romeinse mythologie) en in een roes van geestvervoering te verkeren’.
Het kenmerkt een lid van Dionysus ook dat zij actief is en ondernemend. Dus niet alleen binnen het dispuut, maar sowieso in het verenigingsleven, maar ook bijvoorbeeld bij sportverenigingen.
Ondanks de oprichting van Dionysus was er verder weinig behoefte aan disputen en jaarclubs in die jaren. Dat kwam vooral omdat de verenigingshuizen al heel actief waren. Veel studenten bleven Enschede in weekend namelijk trouw. Studenten-ov klonk nog als toekomstmuziek en bovendien was de snelweg nog niet doorgetrokken tot Enschede, dus studenten waren behoorlijk op elkaar aangewezen. Dat had tot gevolg dat er in het weekend van alles werd georganiseerd.
Ondernemend
Als Van de Vrugt, Pullen en Berkhof een kenmerk moeten noemen dat de leden van het dispuut bindt, dan is het nuchterheid. Bij Dionysus geen corporale gekte of overdreven theater. ‘En we zijn van het borrelen. Als we op dinsdag samenkomen, dan is er niemand die een colaatje neemt en om vijf voor twaalf uitklokt’, vertelt Pullen. Berkhof knikt bevestigend en valt haar bij: ‘Het kenmerkt een lid van Dionysus ook dat zij actief is en ondernemend. Dus niet alleen binnen het dispuut, maar sowieso in het verenigingsleven, maar ook bijvoorbeeld bij sportverenigingen.’
We weten dat vooral de dames van het eerste uur trots zijn op het feit dat het dispuut nog steeds bestaat en actief is.
Van de Vrugt was één van de eersten die als universiteitsstudent lid werd. Aanvankelijk bestond Dionysus voornamelijk uit leden vanuit de hogeschool. Inmiddels bestaat het dispuut op alle mogelijke manieren uit een mix. ‘Dat is bewust. We zijn altijd een klein dispuut geweest, waar iedereen elkaar kent. Om groepjesvorming tegen te gaan, proberen we divers te zijn’, aldus Pullen.
Hoewel de oprichters van Dionysus in 1983 niet de eersten waren die met het idee voor een damesdispuut kwamen, trekt Dionysus in tegenstelling tot die disputen nog steeds nieuwe aanwas. Nemen we dat laatste feit als criterium, dan noemt Dionysus zich terecht het oudste damesdispuut van Enschede. Maakt dat het drietal trots? Berkhof: ‘Voor ons is het vooral een gegeven. Het is een leuk feitje als je met andere disputen borrelt, maar meer ook niet. We weten dat vooral de dames van het eerste uur trots zijn op het feit dat het dispuut nog steeds bestaat en actief is.’
