Het is nog rustig in de lunchroom van de Spiegel op donderdagmorgen. Hier en daar werken wat studenten in alle rust aan hun studieopdrachten. Maar achter de toonbank van Brownies&downieS is medewerker Marieke (22) druk in de weer. Ze is net klaar met de verschillende luxe broodjes en begint inmiddels aan de soep van de week. De soepen zijn haar domein, laat ze trots weten. Deze week staat er romige zoete aardappelsoep op het menu.
Marieke werkt vier dagen in de week bij de lunchroom op de campus. Het liefst had ze op de spoedeisende hulp in het ziekenhuis gewerkt. ‘Maar dat gaat door mijn leerachterstand waarschijnlijk niet lukken.’ Gelukkig vindt ze bij Brownies&downieS genoeg uitdaging. ‘Ik heb het liever niet te rustig. Ik ben vroeger gepest en van stilzitten krijg ik alleen maar gedachtes. Vandaag hebben we genoeg doorloop. Lekker bezig zijn, dat is het fijnst. Ook mijn goede band met Pleun maakt het werk extra leuk.’
Horecaketen
Pleun Oostrik is de bedrijfsleider van Brownies&downieS in de Spiegel. Het lunchcafé op de campus is onderdeel van een landelijke horecaketen, waar mensen met een beperking naar vermogen meewerken. Ook in het centrum van Enschede zit een ‘B&D’. ‘Sinds augustus zijn we geopend op de campus’, vertelt Oostrik. ‘In de stad bedienen onze medewerkers aan tafel, maar dat doen we hier niet. Hier kunnen gasten hun lunch bij de balie kopen. Vooral vegan en producten als havermelk zijn op de campus in trek, dat zie je in Enschede veel minder.’
In totaal werken er zes medewerkers in de lunchzaak plus één begeleider. De meesten werken afwisselend in het centrum van Enschede en op de campus. ‘Al onze medewerkers hebben een verstandelijke beperking, al gaat het niet alleen om mensen met het Downsyndroom, wat door onze naam vaak wordt gedacht. Marieke heeft bijvoorbeeld een zware vorm van autisme. Wel zijn het bijna allemaal jonge mensen van rond de twintig die hier werken, vaak afkomstig van het speciaal onderwijs.’
Lockdown
Toen het lunchcafé in augustus in samenwerking met cateraar Appèl op de campus begon, kregen de medewerkers al snel te maken met een nieuwe lockdown. ‘Toen lag het hier vrijwel stil’, vertelt de bedrijfsleider. ‘Alleen de locatie in het centrum is als dagbesteding opengebleven. Ik vond het best ingewikkeld om uit te leggen, want voor de meeste van onze medewerkers is het niet te begrijpen.’ Inmiddels is de Brownies&downieS op de campus alweer een paar maanden open. ‘Ik ben tevreden hoe het hier loopt’, zegt Oostrik. ‘De drukte verschilt per dag, maar over het algemeen is er genoeg te doen.’
Wennen
Brownies&downieS heeft als slogan ‘wij maken lunchen leuker’, vertelt Oosterik. ‘Bij ons is het een keer wat anders, en soms moeten gasten een beetje geduld hebben. Maar we hebben een breed assortiment en mensen kunnen hier heerlijk rustig zitten. In het begin was het voor studenten en UT-personeel wennen. Dan vroegen ze bijvoorbeeld om een dubbele espresso en kregen ze te weinig koffie. Maar nu is het algemeen bekend dat wij hier zitten. Er komen hier veel dezelfde mensen die op de campus werken of studeren, en dat zorgt voor herkenning. Een van onze medewerkers heeft het hier helemaal naar haar zin: ze helpt vooral graag de jonge mannelijke studenten, die ze ‘knappe jongens’ noemt.’
In sommige gevallen moet de bedrijfsleider bijspringen. ‘Bij internationals help ik vaak mee. Soms is het Engels lastig te begrijpen voor onze medewerkers, al zijn sommigen er best handig mee door YouTube en TikTok. Om extra te oefenen, hebben we memorykaartjes gemaakt met Engelse termen.’ Ook Marieke kan het Engels niet altijd verstaan. ‘Maar dan vraag ik het aan Pleun. En anders gebruik ik gewoon Google Translate.’
Het is tijd om weer aan de slag te gaan. Er is genoeg te doen bij Brownies&downieS. Want naast de broodjes, soepen en andere etenswaren heeft Marieke nog een eigen handeltje: ze verkoopt eigengemaakte 3D kaarten bij de balie van het lunchcafé. ‘Eigenlijk vind ik alles leuk om te doen’, concludeert ze. ‘Of nee wacht. De schoonmaak niet. Maar ja, ook dat hoort erbij.’
