De bewoners zetten de laatste puntjes nog op de i, maar de grootste buit is inmiddels binnen. Bierbrouwerij Grolsch is één van de belangrijkste leveranciers die een bezoekje brengt aan Huize Heilige Hubertus. Sinds woensdagochtend staat de bestelling van veertig bierfusten in de achtertuin opgeslagen. ‘Vanuit de tuin loopt onder de grond een bierleiding naar onze tap aan de bar. Dat vonden de bewoners van dit huis in de coronaperiode een mooi idee. Daar zijn de tappers natuurlijk blij mee, want die hoeven straks niet met al die zware vaten bier door de menigte te sjouwen’, vertellen bewoners Scato Loosen en Maurits Weenink. Met honderden feestgangers over de vloer stroomt het goudgele goedje straks dus letterlijk het huis binnen.
De tekst loopt verder na de foto's.
Van 9-tot-6 in touw
Het mag niet eens een verrassing zijn, maar ook dit jaar waren alle toegangskaarten in een minuut uitverkocht. Toch zijn de organisatoren van het Hubertusfeest dan al maanden bezig met het treffen van belangrijke voorbereidingen. ‘In de zomervakantie begint de oudste bewoner van het huis met de aanvraag van de vergunningen bij de gemeente. De bestelling voor de zwarte, flanellen doeken - die we aan de muren nieten – is dan ook de deur uit. Daarnaast leggen we gelijk contact met de politie en brandweer, want veiligheid staat voorop. Die komen vandaag ook heel de boel inspecteren’, zegt Loosen. ‘Die vergunningaanvragen rusten trouwens op mijn schouders, want ik ben de oudste’, voegt Weenink, die het Hubertusfeest voor de derde keer organiseert, toe.
De groep van zeven bewoners werkt richting het feest elke week actiepunten af die op de planning staan. Daar komen wekelijks nieuwe prioriteiten bij. Vier weken voor het grote eindfeest is al het geregel en papierwerk eindelijk rond. Dan begint het echte bouw- en kluswerk van het themafeest. ‘Na onze tentamens trekt iedereen zich terug in zijn ‘uni-bubbel’. Wat we normaal in twee weken voor onze studie doen, propt iedereen in één week. We motiveren elkaar om dat doel te halen, want daarna kunnen we als groep één volle week samen in huis werken. Dat is absoluut nodig, want dit feest organiseren en aankleden is een van negen-tot-zesbaan. We zijn dan zeven dagen lang in touw met klussen’, vertellen Loosen en Weenink in hun werkoutfits. ‘En dan te bedenken dat we alles in twee dagen afbreken.’
De tekst loopt verder na de foto's.
Hopen op een regenachtige testdag
De heren lopen tegen veel dingen aan tijdens het optuigen van alle festiviteiten. Om over de gestelde eisen maar niet te beginnen. Zo moeten de doeken aan de wanden brandveilig zijn, moet afval gerecycled worden en de afwatering in perfecte conditie verkeren. ‘Wat is die afwatering een priegelwerk om in orde te krijgen!’, zegt Loosen. ‘Het regenwater moeten we volgens de regels goed afvoeren. Als er een kuil in het zeil komt, moet alles weer opnieuw. Vannacht regende het. Dat is voor ons het ideale moment om ons werk te testen.’ Met spanning beoordeelden de organisatoren hun secure werk deze ochtend. Weenink: ‘Gelukkig is de afwatering helemaal in orde, maar we hebben nog veel te doen voor vrijdag. Een aantal doeken moeten we nog taggen en dan nog alles opruimen.’ Ondertussen ploeteren twee bewoners druk door en verslepen een podiumdeel.
Broederschap
De samenwerking zorgt voor een groepsgevoel die alleen Huize Heilige Hubertus begrijpt. Zodra de klok zes uur slaat, is het voor de jongens tijd om samen te komen voor een borrel. ‘We zitten dagenlang op elkaars lip. Daardoor leren we elkaar nog beter kennen en kijk je ook weer op een andere manier naar elkaar. We werken met schema’s in teams. Die groepjes rouleren we om het leuk te houden. Zo werk je toch elke dag met iemand anders uit het huis. De gezelligheid is prachtig. Het geeft iedereen een trots en voldaan gevoel wat wij hier met zijn allen neerzetten’, zegt Loosen. ‘En af en toe moeten we ook streng zijn en elkaar corrigeren.’
‘Alcohol is een no-go’
De finish komt na wekenlang keihard bikkelen, spierpijn en slaaptekort eindelijk in zicht. De grote klus kent vele opofferingen. ‘Op de begane grond is geen meubelstuk te vinden wat je aan een woonkamer doet denken. Al die spullen staan bij ons op de kamer. Ik moet over dingen heen klimmen om zo mijn bed in te kruipen’, schetst Loosen de situatie in zijn slaapkamer. ‘Mensen die ons huis goed kennen, herkennen het nu zeker niet meer. Het zal ook voor hen een doolhof zijn en een klus om te ontdekken waar ze zich bevinden in huis.’
De spanning voor de bewoners neemt toe. Dat zal op de feestavond, als de gasten binnenstromen, niet anders zijn. ‘Vooral aan het begin van de avond is het een grote schok. Je bent heel druk met opletten én met complimenten ontvangen’, weet Weenink uit ervaring.
Wie denkt dat de organisatoren zelf ook een paar drankjes achterover tikken, zit goed mis. ‘Wij nemen pas na het feest – als iedereen weg is - een borreltje. Dan kunnen we pas echt genieten hoe gaaf dit is. Alcohol is tijdens het feest voor ons een absolute no-go. We zijn die avond wel in functie hé’, zeggen de mannen serieus.
