Het is de spelonk van het Sportcentrum, het ‘Hok’ van de MotorSportGroep dat zich onder de trappen richting de hoofdingang bevindt. Zo’n plek op de campus die voor velen verborgen terrein is – en waarschijnlijk ook zal blijven. Verwacht bij binnenkomst geen aroma’s van transpiratie, eiwitshakes of frikandelbroodjes van ROC-studenten, maar die van motorolie, lasapparaten en lege flesjes Klok-bier.
Beunmentaliteit
Elke dinsdagavond heeft de MotorSportGroep – kortweg MSG – zijn vaste Hokavond, vertelt kandidaat-Hokcommissaris Floris Kuipers. ‘Dan zijn we vaak met tussen de tien à twintig leden aanwezig. Om te sleutelen aan motoren. Of om bier te drinken. En meestal is het bierdrinken terwijl je commentaar levert op degene die aan het sleutelen is’, zegt Kuipers gekscherend.
In ieder geval in de werkplaats kenmerkt de MSG’er zich in hun ‘behoorlijke beunmentaliteit’, vertelt Kuipers. ‘We hebben leden die er stellig van overtuigd zijn dat álles te lassen is. En onze vriezer wordt voornamelijk gebruikt om lagers te koelen, om ze te laten passen. Alles wat kapot is, is wel te maken. Je moet gewoon blijven proberen. Of je zoekt het op in een handleiding, of je vraagt het aan iemand die er ervaring mee heeft.’
Geen rijbewijs
De MotorSportGroep heeft niet alleen hun Hok ter beschikking. Wie de campus opkomt vanaf de Achterhorst of Horstlindelaan zal ongetwijfeld gestuit zijn op zandbulten met daarop rioolbuizen, stenen en tractorbanden. MSG-leden kunnen hier trialrijden, een tak van de motorsport die draait om evenwicht en behendigheid: je moet hindernissen passeren zonder een voet aan de grond te zetten. ‘Er is veel vrijheid om zelf je gang te gaan. Als je instructie hebt gehad, kun je een clubmotor pakken en beginnen met rijden’, aldus Kuipers.
Het geeft hem de gelegenheid om een hardnekkig misverstand de wereld uit te werken. ‘Studenten hebben vaak het idee dat je zelf een motor en motorrijbewijs moet hebben om lid te zijn. Voor veel leden is dat wel het geval, maar je hoeft helemaal geen rijbewijs te hebben voor het trialrijden. Het is op eigen terrein, met eigen materiaal.’ Het is overigens de enige discipline binnen de MSG waarbij geen rijbewijs vereist is. Zo beoefenen ze ook Moto Gymkhana (een tak die draait om behendigheid en slalommen) op de parkeerplaats bij de Grolsch Veste en er is natuurlijk het motorrijden op openbare wegen.
Kamperen in Luxemburg
Dat ‘gewone’ motorrijden vindt door het jaar heen geregeld plaats in georganiseerde vorm. Zo organiseert de MSG onder meer een puzzeltocht, helpen de leden mee met de verkeersbegeleiding tijdens de Batavierenrace en zijn er meerdere kampeerweekenden. Jaarlijks hoogtepunt is het Hemelvaartweekend, vertelt Kuipers. ‘We gaan sinds jaar en dag naar een camping in Luxemburg. Er zijn weinig leden van de ruim zeventig die niet meegaan. We rijden zeker niet allemaal tegelijk, iedereen gaat op zijn of haar eigen tempo en via een eigen route – het liefst zo min mogelijk op de snelweg. Iedereen moet eigen kampeerspullen meenemen en we rijden er met een busje achteraan in het geval van pech. Dat Hemelvaartweekend is echt onvergetelijk.’
De charme van het motorrijden zit ‘m in de vrijheid, vertelt Kuipers. ‘Ik ben eigenlijk van jongs af aan gek van auto’s, maar toen ik ging studeren bleek het financieel veel aantrekkelijker om een motorrijbewijs te halen en een motor aan te schaffen. Het mooiste vind ik het bochtenwerk. In Luxemburg is ook op een bepaald traject een S-bocht, waarbij je je plat in de bochten kan gooien.’ Voluit racen is niet direct de modus binnen de MSG. ‘Voor sommige leden wel. En we willen wel een keer een circuitdag plannen. Op de weg passen we onze rijstijl op de situaties aan. Als motorrijder ben je erg wendbaar, maar ook ontzettend kwetsbaar. De enige kreukelzone die je hebt, is je helm. Daar is iedereen zich wel bewust van.’
En de toekomstplannen van de MotorSportGroep? ‘Volgens mij is het ooit wel gelukt om een honderd-leden-feest te houden, het zou tof zijn als ons dat op termijn opnieuw zou lukken’, zegt Kuipers. Wat daarin volgens hem kan helpen, is meer houvast bieden aan nieuwe leden. ‘Al die vrijheid om zelf je gang te gaan, dat heeft een lichtelijke keerzijde. Zeker als je net begonnen bent met trialrijden, wil je misschien wat meer begeleiding. Hetzelfde geldt voor het sleutelen in het hok, dat zouden we nog kunnen professionaliseren. Linksom of rechtsom, je mag bij ons de meest domme vragen stellen. We zijn allemaal ooit als idioten begonnen – vaak zijn we dat nog steeds. Maar we zijn nooit te beroerd om iemand te helpen.’
