The Slapping Studs noteerden afgelopen seizoen het eerste kampioenschap in het 42-jarig bestaan van de studentenijshockeyvereniging. Alleen de allereerste competitiewedstrijd ging verloren, met 3-4. Niet verwonderlijk, aangezien de studenten tussen april en oktober niet kunnen trainen vanwege een gesloten ijsbaan. ‘We stonden als pinguïns op het ijs’, zegt verdediger en masterstudent psychologie Ron Woortmeijer. ‘Zo’n lange zomerstop doet wat met je conditie’, vult forward en Saxion-alumnus Matthias Kruit aan. ‘Laat ik het zo zeggen: het pak was wat kleiner geworden in de zomer.’
Bijna ongeslagen
Na die eerste wedstrijd bleef het team het gehele seizoen ongeslagen in de Vierde divisie Noord. Kruit en Woortmeijer kijken vol trots terug op het seizoen. Met name op de ontknoping op 25 februari. ‘De laatste wedstrijd was in Amsterdam. We stonden 3-1 achter na de tweede periode (van de drie, red.). We hebben elkaar in de kleedkamer eens goed aangekeken en veranderingen aangebracht in de line-up’, vertelt Kruit. ‘En we konden rekenen op de steun van de meegereisde supporters’, vult Woortmeijer aan. ‘Die zaten direct achter de banken van beide teams en werden bij elke goal luider. Je zag dat de tegenstanders geïntimideerd raakten en in hun schulp kropen, terwijl wij constanter dan ooit speelden.’
Zo bogen The Slapping Studs de 3-1 achterstand om in een 3-4 overwinning. Het gevolg: ontkurkte champagneflessen en liters bier die rijkelijk wegvloeiden in de kleedkamer en op de lange terugweg naar Enschede. Dat vorige week de play-off tegen de winnaar van de Vierde divisie Zuid met 7-12 verloren ging, is slechts bijzaak.
Boobytrapbidons
Volgens de overlevering is The Slapping Studs met de oprichting in 1982 de oudste studentenijshockeyvereniging van Nederland. De herkomst van de naam is voor Woortmeijer en Kruit niet volledig helder. Dat slapping staat voor een slapshot – een krachtig schot – moge duidelijk zijn. Maar of studs verwijst naar ‘studenten’ of dekhengsten, daar is geen sluitende bewijslast voor. ‘Ik heb me laten vertellen dat het verwijst naar de eenhoorn in het logo. Of de Twentse Ros’, zegt Kruit. ‘Het allitereert in ieder geval wel lekker. En we kunnen zeker feestbeesten zijn, dat is te merken op borrels waar we aanwezig zijn’, aldus Woortmeijer.
'Je moet altijd oppassen voor een boobytrapbidon, gevuld met sterk water' - Matthias Kruit
Het is geen vereniging die overloopt van de mores en tradities. Al tekenen The Slapping Studs traditiegetrouw wel voor de organisatie van nachttoernooien op de IJsbaan Twente. Het is bovenal een hechte vereniging, vertellen Woortmeijer en Kruit. ‘Dat mag ook wel als je urenlang met elkaar in een busje zit naar een uitwedstrijd’, zegt Woortmeijer. ‘Op het ijs moet je ook een eenheid zijn. Hoe hoger het niveau, hoe minder doorslaggevend individuele klasse is.’ ‘Er heerst altijd een positieve vibe, niet zeiken op elkaar’, vult Kruit aan. ‘Al moet je wel van elkaars bidon afblijven. Het is altijd oppassen voor een boobytrapbidon, gevuld met sterk water.’
De ijshockeyvereniging telt vandaag de dag ruim vijftig leden, verdeeld over twee teams en een groep rookies. Meer dan een kwart van de leden is internationaal, dus de voertaal is Engels. Gezien de populariteit van de sport in met name Noord-Amerika, Scandinavië en Oost-Europa is het elk jaar hopen op aanwas van talenten. ‘Zo hebben we eens iemand gehad die in een nationaal juniorenteam in Letland had gespeeld, daar spatte het talent vanaf’, zegt Kruit. ‘En ook weleens een aanmelding van een Canadees. Zaten we daar met torenhoge verwachtingen, maar dat viel helaas toch tegen.’ ‘Een emotionele rollercoaster’, aldus Woortmeijer.
Vallen en opstaan
De Kick-In is meestal hét moment voor verenigingen om een eerste indruk te maken op nieuwe aanwas. Het maakt het er niet altijd gemakkelijker op voor de ijshockeyers om de sport en de vereniging in de brandende augustuszon te presenteren. ‘We doen wel onze pakken aan en spelen soap hockey met groene zeep en floorballsticks’, zegt Kruit. ‘Maar omdat de ijsbaan pas in oktober weer geopend is, kunnen we niet meteen introductietrainingen aanbieden. Er is een zeker risico dat de wat meer ongeduldige studenten zich toch liever aanmelden bij een andere vereniging’, vult Woortmeijer aan. ‘Toch kunnen we gelukkig vaak op tientallen aanmeldingen rekenen.’
'Je hebt beschermende kleding aan, dus vallen doet totaal geen pijn' - Ron Woortmeijer
Want hoewel de sport zich intensief en technisch doet aanzien, is ijshockey verrassend toegankelijk voor beginners volgens het duo. ‘Vooral voetballers pakken het snel op, merken we’, weet Kruit. ‘Het mooie is dat het een totale sport is. Alle facetten komen aan bod: snelheid, kracht, techniek… Maar je kan met snelheid en een bepaalde mate van inzet al behoorlijk meekomen. Bij ons draait het echter vooral om gezelligheid en veiligheid.’ ‘We zeggen het als trainers ook tegen de rookies: je hebt beschermende kleding aan, dus vallen doet totaal geen pijn’, zegt Woortmeijer. ‘Het is de enige schaatssport waar het niet uitmaakt dat je valt. Als je maar weer opstaat.’
