Terwijl de absolute wereldtop in het zonnige Melbourne een gooi doet naar de eerste grandslamtitel van het jaar, meldt zo’n 16.400 kilometer verderop een groepje Ludicanen zich op de smashcourts voor de training van vijf uur ’s middags. Een winterse bui tussendoor mag de pret niet drukken. Ook de nodige afzwaaiers niet, die onherroepelijk gepaard gaan met het inspelen. Desalniettemin, er is genoeg werk aan de winkel, zien trainers Han en Robin.
Binnen in het warme clubgebouw, het Paviljoen, zit Myrthe Debets. Ze is derdejaars student technische geneeskunde en toernooicommissaris en commissaris extern bij Ludica. Net als de rest van het bestuur doet ze dat op parttimebasis. En dat is, met een vereniging die inmiddels ruim 620 leden telt, geen sinecure. ‘In mei en juni ben ik waarschijnlijk elke dag hier te vinden. Dan staan de grote toernooien voor de deur. Maar het is sowieso aanpoten. Ik ben naast bestuurder ook studenttrainer. We hebben zoveel leden dat we alleen al voor alle beginners 35 trainers nodig hebben. En ik denk dat we voor het volgende bestuur moeten kijken waar ruimte is voor verbetering. Het zou goed kunnen dat een fulltime bestuursjaar beter past.’
Een bespreking en demonstratie van trainers Robin en Han.
Waar meerdere lockdowns andere sporten lamlegden, mocht er nog volop getennist worden in coronatijd. En dat is duidelijk te merken aan de drukte op en rond de banen. De vereniging kreeg de afgelopen jaren al flink wat meer internationale aanwas, daar kwamen daar dit collegejaar nog meer dan honderd leden bij. Toch hebben de tennissers weinig te klagen, weet Debets. Immers, met zes smashcourtbanen en vier relatief nieuwe gravelbanen is er genoeg plek om een balletje te slaan. En uitwijken voor een potje padel, een in populariteit groeiende combinatie tussen tennis en squash, kan op een steenworp afstand op Kennispark.
En dan is er nog de luxe van een eigen clubhuis, het Paviljoen: een verhoogde kantine, met terras en uitzicht op de banen. ‘We hebben de binnenkant afgelopen zomer gerenoveerd: de bar verplaatst, er is nu een separate keuken en op de barkrukken staan de logo’s van oud-besturen. En uiteraard is het nodige in Ludica-geel geschilderd. We hebben hier genoeg plek voor meer dan 150 mensen. Als dat weer mag natuurlijk.’
Het Paviljoen van Ludica. Rechtsonder: Myrthe Debets.
Aan Ludica-geel geen gebrek. En hetzelfde valt te zeggen voor het aantal toernooien. Tijdens Hemelvaart is er het UTK voor studenten en medewerkers. Złoty (vernoemd naar de Poolse munteenheid, na een eerder uitje naar Polen door de toernooicommissie) is een toernooi voor huizen en disputen. Of neem bijvoorbeeld het interne kersttoernooi, met versierde rackets en kersttruien. Maar ook buitenshuis is Ludica geregeld te vinden, traditiegetrouw elk jaar in Terneuzen of bij andere studententennisverenigingen. Het grootste wapenfeit op de campus is echter de Ludica Open, met meer dan driehonderd deelnemers. ‘Veel deelnemers verblijven in de blokhutten hiernaast. Ja, iedereen kan na afloop kruipend richting slaaplocatie’, aldus Debets.
Want prestatie of een pilsje, bij Ludica is er voor ieder wat wils, vertelt ze. ‘We hebben meer dan vijftig prestatiespelers, maar er zijn ook leden die liever voor of achter de bar staan en slechts af en toe een racket oppakken. Ook dat is helemaal prima.’ En dat sport en gezelligheid hand in hand gaan, blijkt ook uit de ‘Ludica constante’. ‘Die houdt in dat als je niet presteert op de baan, je compenseert aan de bar’, legt Debets uit.
Ook aan feestjes en activiteiten mag het niet ontbreken. Elke dinsdagavond is de vaste Ludica-avond in het Paviljoen – als de coronamaatregelen het toestaan uiteraard. En ieder jaar gaan de tennissers op verenigingsweekend, vertelt Debets. ‘Ik denk dat de typische Ludicaan sowieso altijd openstaat voor gezelligheid, zowel op als buiten de baan. En ook klaarstaat voor anderen, ondanks dat tennis een vrij individuele sport is. Tijdens de wedstrijden, zeker als het even minder gaat, staat er altijd iemand achter je om je op te peppen, of je van eten of drinken te voorzien.’
