De komende acht weken heeft Gert Banis zijn handen vol. Samen met collega Wim Leppink houdt hij zich bezig met alle hand-en-spandiensten die komen kijken bij de verhuizing van een grote club UT’ers naar de Technohal. Kamer 2136 in het nieuwe onderkomen dient voor hem als uitvalsbasis.
Waslijst aan wensen
Een luizenbaantje is het zeker niet deze zomer, laat hij blijken met het opdreunen van een waslijst aan wensen en eisen van de nieuwe bewoners. ‘Whiteboards, stekkerdozen, kapstokken, de een wil graag een beamer, sommigen willen een ander bureau, de keukeninventaris ontbreekt nog, iemand is een monitor kwijtgeraakt…’ Banis haalt zijn schouders op. ‘Soms lijkt het net een camping. En UT’ers kunnen goed klagen hoor, geloof me. Maar het gros is hartstikke blij met hun nieuwe plekje.’
Naast de vele wissewasjes, probeert Banis ook de grotere zaken in goede banen te leiden in het nieuwe TechMed Centre. Zoals de verbouwing en inrichting van de operatiekamers, MRI-ruimtes, intensive care-ruimtes en laboratoria. ‘We moeten onder meer een MRI-scan verhuizen van Meander hierheen. Dat apparaat weegt negen ton en er moet nog een metalen kooi omheen om de straling tegen te houden. Het voordeel van deze grotere klussen is dat je met lange halen snel thuis bent. Met de kleinere dingen kun je minstens zo druk zijn.’
Banis (rechts), aan het werk samen met Wim Leppink.
Bloedplaatjes
Bij een korte rondleiding door het gebouw, vertelt Banis honderduit over de meer en soms ook minder bedachtzame inrichting van het gebouw. Hij is bijvoorbeeld blij met de folie op de ruiten. Op de tweede verdieping zelfs in kleur en met bijzondere patronen. ‘Het zijn uitvergrote foto’s van bloedplasma. Door de transparante lagen tussen de folie kun je zien dat de ruimte bezet is, maar kun je niet meegluren’, zegt hij. En op de begane grond kijkt hij tevreden toe hoe studieverenigingen Paradoks en Sirius een robuuste bar in hun borrelruimte hebben gebouwd. ‘Gewoon van de IKEA, dit hout? Ziet er prima uit.’
Wat minder is hij te spreken over de zonnewering. Of het ontbreken ervan aan de kant van het NanoLab. ‘Ik begin ’s ochtends vroeg om half acht. Dan staat de zon hier vol op. Tja, de architect had beloofd dat we aan deze kant van het gebouw geen last zouden hebben van de zon. De werkelijkheid is anders in de vroege uurtjes.’ Aan de andere kanten van het gebouw, gaat de zonnewering aan de buitenkant tegelijkertijd omlaag. ‘Dat moeten ze nog even zien te fixen. Anders wordt het soms wel erg donker, terwijl dat nergens voor nodig is. Ach ja, het zijn de kinderziektes die je kunt verwachten na zo’n grondige opknapbeurt.’
Pensioen
Banis kijkt zeker niet met een schuin oog naar veel collega’s die al vakantie hebben, terwijl hij zelfs de bouwvakvakantie doorwerkt. ‘Zelf ben ik er in juni al twee weken tussenuit geweest, toen de verhuizing eenmaal liep. En de meeste drukte is gelukkig al achter de rug. De komende acht weken werk ik nog lekker door, samen met Wim. En daarna? In oktober ga ik met pensioen. Eigenlijk zou dat vorig jaar oktober al gebeuren, maar vanwege de verbouwing hebben we er een jaartje bij aangeplakt. Ik kan vanaf oktober lang genoeg vakantie vieren.’
