John heeft 40 jaar met heel zijn hart en ziel op de UT gewerkt. In 1973 is hij begonnen in de horeca bij de Bastille. Begin jaren 80 werd hij amanuensis bij de faculteit Chemische Technologie, in eerste instantie voor 50% als ondersteuning bij de practica en voor 50% als ‘loopjongen’ zoals hij dat zelf recentelijk omschreef, bij onze vakgroep Membraantechnologie. Weliswaar had hij op dat moment geen enkele kennis van chemie en chemicaliën, toch werd hij op basis van commitment en het goed kunnen omgaan met studenten aangenomen. Later, toen de opleiding Chemische Technologie opnieuw werd vormgegeven, werd dat 100% bij onze groep.
Als amanuensis zorgde hij voor het reilen en zeilen van een groot aantal practica van de opleiding. Alles was altijd tot in de puntjes geregeld, geen detail zag hij over het hoofd, alles verliep volgens een strakke planning. En dat was zeker in de eerste jaren geen sinecure, met ruim 150 studenten.
We denken dat van al diegenen die de afgelopen 30 jaar chemische technologie aan de UT gestudeerd hebben, er niemand is die zich niet ‘zijn’ practica herinnert. Hij was altijd behulpzaam en wilde elke student helpen. Maar hij kon ook streng en duidelijk zijn. Heel streng, zelfs. Regels waren regels en om veilig te werken konden wij het ons niet permitteren het niet zo nauw te nemen met die regels. Menig student liep met hem weg, maar heeft ooit ook wel eens een keertje op zijn donder gehad van hem gedurende al die jaren practicum.
Zijn enorme betrokkenheid bij de studenten bleek ook uit de band met Alembic, de studievereniging van de opleiding. In een recent interview met de CAT, het lijfblad van Alembic, wordt hij gekarakteriseerd als lid van verdienste en steun en toeverlaat.
Ook als amanuensis bij de vakgroep Membraantechnologie speelde hij een belangrijke rol bij het opleiden van mensen. Hij heeft tientallen generaties promovendi zien komen en gaan. En belangrijker, hij heeft al die promovendi begeleid bij hun eerste stappen in onze labs, hij heeft ze veiligheidsinstructies gegeven, hij heeft opstellingen voor ze gebouwd, en hij heeft duizenden flessen en potjes chemicaliën voor ze besteld. Geen moeite was hem teveel. En als tegen de Kerstdagen de labzalen van het practicum leeg en opgeruimd waren en alle studenten vakantie hadden, lagen ‘zijn’ lange labtafels vol met kerstkaarten van de vakgroep die door iedereen ondertekend moesten worden. En om in de sfeer van Kerst te blijven: hij was degene die zorgde voor de kerststukjes op onze koffietafels.
Daarnaast zorgde hij ervoor dat er altijd voldoende kantoorartikelen, algemene chemicaliën, schoonmaakspullen etc. waren. Zelden greep iemand van ons mis. Toen hij vorig jaar ziek werd, was dat ontzettend wennen.
John heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling en opleiding van vele jonge mensen tot volwassen chemisch technologen en onderzoekers. En dat is iets om trots op te zijn.
Zijn verbondenheid met de UT werd nog eens extra zichtbaar toen hij een aantal jaar geleden naar de campus verhuisde vlakbij de Meander. Een luxe voor de groep. Zijn handtekening stond op elke veiligheidskaart bij elke opstelling in ons lab. Als er iets geregeld moest worden buiten werktijd, belde je John. Herhaaldelijk heeft hij, zeker toen we net naar de Meander verhuisd waren, in nachtelijke uren een bezoek gebracht aan de Meander om te kijken of er geen gevaarlijke situaties waren ontstaan omdat de elektriciteit was uitgevallen, er geen water was of de afzuiging niet functioneerde. En hij deed het met plezier. Geen moeite was hem teveel.
Die waardering voor zijn inzet en betrokkenheid bij de UT bleek ook tijdens zijn massaal bezochte 40-jarige UT-jubileum/afscheidsreceptie op 11 september 2013.
Waarbij veel oud collega’s en oud studenten acte de présence gaven en voor een onvergetelijke dag zorgden.
Het afgelopen jaar was een jaar vol emoties. Het was een intens jaar, voor iedereen in de groep maar vooral voor hem. Zowel lichamelijk als geestelijk was het soms heel zwaar. Maar het was ook een mooi jaar, we hebben veel gepraat, we hebben gehuild, gelachen en plezier gehad.
We missen in John een creatieve inspirerende persoonlijkheid, een goed PVC-lasser, een goed zanger, een goede organisator en een goede Sinterklaas die ruim 30 jaar één van de sfeerbepalende mensen binnen de vakgroep is geweest, maar bovenal missen wij een fijne collega.
We wensen Jochem, Denise en kinderen, Sandor, Lucie en verdere familie veel sterkte bij het verwerken van dit verlies.
Namens alle medewerkers en studenten van de vakgroep Membrane Science and Technology,
Prof. dr. ir. Kitty Nijmeijer
Hoogleraar Membrane Science and Technology
Op vrijdagavond 11 oktober 2013 is ons lid van verdienste, J.G.F. Heeks overleden op 64 jarige leeftijd.
Op 11 september 2013 heeft John na een loopbaan van 40 jaar officieel afscheid genomen van de universiteit en haar studenten. John is echter altijd bereid gebleven bekenden te helpen.
John heeft veel betekend voor de opleiding Scheikundige Technologie en studievereniging C.T.S.G. Alembic. Als practicumbegeleider heeft hij tientallen lichtingen studenten succesvol het practicum laten volbrengen. Ook heeft John bij de Membrane Technology Group jarenlang zijn functie als amanuensis vervuld.
Binnen de studievereniging staat John vooral bekend om zijn onvermoeibare bereidheid Alembic te helpen. Van het maken en repareren van onderwijsondersteunend materiaal tot het opbouwen van de twee borrelkelders die Alembic in haar bestaan gehad heeft, John droeg zijn steentje bij. Ook aan leden was John altijd bereid de helpende hand te bieden. John is dan ook op de algemene ledenvergadering van 2 november 1995 tot lid van verdienste benoemd.
Wij zullen John altijd blijven herinneren als een man die te allen tijde klaar stond voor de studenten en de studievereniging.
Studievereniging C.T.S.G. Alembic
