'Ik zat tussen de junkies'

Samen met drie andere mannen en twee vrouwen bewoont William 'het Witte Huis'. Zijn kamer beslaat ongeveer 12 vierkante meter en beschikt daarnaast over twee inbouwkasten. Hij betaalt hiervoor 230 euro per maand.

Waarom 'het Witte Huis'?

‘De huisnaam is te danken aan de witte voorgevel. Het is goed wonen hier, maar het duurde even voor ik de kamer kreeg. Ik heb veel gehospiteerd bij populaire huizen midden in het centrum. Dan heb je behoorlijke concurrentie van andere kamerzoekers. En soms klikt het gewoon niet: ooit zat ik opeens midden tussen de junkies. Die zeiden toen zelf al: het is waarschijnlijk niet zo goed voor je als je hier komt wonen. In het Witte Huis zijn alle bewoners lid van een christelijke studentenvereniging, al hebben we uiteenlopende overtuigingen en zijn we behoorlijk open-minded. ’

Het meest bijzondere aan je kamer?

‘Die heerlijke openslaande deuren naar het dakterras. We eten vaak met z’n allen op het dak als het mooi weer is. Soms kijken we samen een filmpje op mijn kamer. Op het moment dat ik hier hospiteerde, waren er twee kamers vrij. Ik koos voor deze vanwege dat dakterras en omdat 'ie op de bovenverdieping ligt. Een klein nadeel ervan is natuurlijk dat de anderen soms door mijn kamer lopen om op het terras te komen. En, ondanks het dubbelglas dat pas gezet is, tocht het hier in de winter soms.’

Schoonmaker of sloddervos?

‘Ik maak niet zo vaak schoon, maar ik ruim gewoon altijd gelijk mijn spullen op. In die inbouwkasten past alles, er staan zelfs bierkratten. Stofzuigen doe ik ongeveer elke twee weken, maar ik geloof niet dat ik ooit een stofdoekje heb vastgehad. Mijn moeder is trouwens verantwoordelijk voor de inrichting. Dat vond ze leuk om te doen: ze zat dagen op de website van IKEA. Vrienden vinden de inrichting van de vensterbank soms te burgerlijk. Ik vind het allang prima. Het is toch mooi geworden? Vooral die grote foto aan de wand is leuk.’

Welk verhaal hoort bij deze kamer?

‘Een paar jaar terug is hier ingebroken, dat zie je nog aan de beschadigingen aan de deurpost. Er is destijds een laptop meegenomen. Ik woonde er toen nog niet. Ik voel me nog steeds wel veilig in deze kamer, maar mijn ouders denken daar wel een beetje anders over. Maar goed, die vinden het ook maar niets dat er geen hekje om ons dakterras staat. Ze zeggen: ‘Wat nou als je een paar biertjes op hebt?’’