Bewoner
Dirk (22) is masterstudent computer science, met als specialisatie computer security.
Kamer
Een rijtjeshuis aan Zeelandstraat 8, zogeheten op 'de Bahama’s'. Hij betaalt €113 kale huur voor het hele huis met een oppervlakte van ongeveer 75m², plus een grote achtertuin.
Bodemprijs?
‘Klopt! Ongeveer drie maanden geleden is de bruikleenovereenkomst van start gegaan. Ik betaal nu meer aan vaste lasten als gas, water, elektra en internet dan aan kale huur. Dat klinkt gunstig, maar antikraak wonen betekent dat ik elke twee weken uit huis kan worden gezet, waarna het wordt gesloopt. Ook heb ik geen recht meer op huurtoeslag. Maar voor zo’n groot huis voor mij alleen is dit natuurlijk spotgoedkoop. De sloop staat voorlopig gepland in september.’
Waarom die naam?
‘Deze 'kast' heb ik in 2010 met twee anderen opgericht. De naam Bahama’s is afgeleid van onze achternamen: Van Baardewijk, De Haan en Maan. Toen we op deze naam kwamen hadden we meteen een mooi thema om het huis in te richten.’
Kale kamer of binnenhuisarchitectuur?
‘Alles was ooit kaal. Toen we hier kwamen wonen, moest het hele huis worden opgeknapt. We hebben de kleuren rood en oranje bij de naam uitgezocht. Mijn zusje heeft meegeholpen aan de muurschildering. De meubels hebben we voornamelijk via Marktplaats bij elkaar gesprokkeld. Zelfs de gordijnen en schilderijtjes komen daarvandaan. Het grootste gedeelte was gratis, ook de laminaatvloer. De eettafel en de grote kast kregen we ook van andere mensen.’
Unieke van deze kamer?
‘Dat is toch wel de muurschildering. Op de andere muur met logo’s zie je veel geschiedenis terug. Achter het logo Lijst 29 zit bijvoorbeeld een leuk verhaal. Bij de VGST, de vereniging waar ik lid van ben, is het gebruikelijk dat mensen die in de senaat willen een KS(kandidaat-senaat)-actie neerzetten. Er wordt dan ingebroken (geramd) en iets ludieks achtergelaten. Twee jaar geleden is ’s nachts de complete inboedel van onze woonkamer verwisseld met die van een ander VGST-huis in dit rijtje. Ik kwam ’s morgens naar beneden en dacht dat ik in het verkeerde huis was beland.’
