Bewoner
Myriam Coes (23) rondt momenteel haar bacheloropdracht voor Technische Geneeskunde af. Na de zomer hoopt ze aan haar master te beginnen.
Kamer
Myriam woont in huize Shine aan het Acaciaplantsoen 59. Haar kamer is ongeveer 13 m² groot. Daarvoor betaalt ze zo'n €180 per maand.
Huisoudste of net binnen?
‘Ik woon hier nu twee jaar. Huize Shine heb ik destijds samen met mijn huisgenoten Maaike en Thomas opgericht, dus we zijn alle drie tegelijk binnen gekomen. Ik koos voor deze kamer vanwege de inloopkast en het vrolijke behang met de felgekleurde handafdrukken. Vroeger was dit een babykamer. Het groene behang en de wand met handjes heb ik zo gelaten, maar er was ook nog een blauwe muur. Die heb ik wit overgeschilderd, anders werd het wel heel druk.’
Schoonmaakster of sloddervos?
‘Ik ben een geordende chaoot. Overal zijn zooihoekjes. Met heel veel spullen heb je ook heel snel heel veel zooi. Dankzij de inloopkast achter dat muurtje valt het niet zo op. Toevallig heb ik vorige week mijn kamer nog uitgebreid schoongemaakt omdat het echt te erg werd. Die fietsband die daar achter mijn deur hangt? Ik dacht nadat ik een aantal keer mijn band moest plakken dat mijn fiets wel toe was aan een nieuw wiel, dus kocht ik er één, maar hij hangt er inmiddels al acht maanden. Sindsdien is mijn band niet meer lek gegaan; ik wacht nog maar even met vervangen.’
Standaard of bijzonder?
‘Alles op deze kamer is van de kringloop, zelfgemaakt of meegenomen van een reis, dat vind ik wel bijzonder. Als klein kind woonde ik in Kameroen en Tanzania, omdat mijn vader daar arts was. Ik spreek nog wat woordjes Swahili. In 2007 zijn we terug gegaan naar Tanzania om oude bekenden te ontmoeten. Het blauwe schilderij komt er vandaan. De reptielen van kraaltjes die tegen de muur opklimmen zijn uit Malawi, daar heb ik ontwikkelingswerk voor World Servants gedaan. Het gedeelte boven mijn bureau is de herinneringenmuur: daar hangen allerlei aandenkens. Dat bordje ‘Kinderkamer’ vond ik wel lekker typerend voor mijn kamer. De galajurk op de paspop heb ik overigens zelf gemaakt. Dit jaar heb ik het lijfje vervangen, zodat ‘ie net weer een beetje anders was toen ik hem voor de tweede keer droeg.’
Het beste plekje?
‘De grote stoel naast het bureau zit heerlijk, al is ‘ie eigenlijk te groot voor deze kamer. En meestal ligt hij vol kleren, dus dan plof ik gewoon op mijn bed. Waar ik ook erg blij mee ben is het gele Taizé-krukje in de vensterbank. Ik kocht hem gewoon in het winkeltje daar, maar heb hem vervolgens overgeschilderd. De figuren met hartjes ertussen symboliseren de verbondenheid in liefde: met God en ook met elkaar. Die verbondenheid is heel belangrijk voor me.’
