De studenten Hendrik Koopmans, Christiaan Boersma, Max Bode, Floris Veldhuizen, Daniel Nijkamp en Beerend Gerats hebben een zogeheten Love Suit ontworpen. Een persoon heeft het liefdespak, uitgerust met sensoren, aan. Een tweede persoon kan vanachter een computerscherm de sensoren laten trillen. ‘Liefde op afstand dus’, zegt een van hen.
De boodschap van Contrast & Confusion laat de deelnemers flink schrikken. Wie de kamer binnenstap komt oog in oog te staan met een fictief persoon achter glas. Wanneer je de kamer verlaat, volgt er een enorme scheldpartij. De gedachte erachter is dat je niet altijd weet met wie je op internet contact hebt.
Lachwekkend is de motorbootrace. Twee kandidaten nemen het tegen elkaar op en kunnen een klein vaartuig laten varen door met het gezicht op twee neptieten te drukken. Goed voor een flink portie vermaak.
De bedenkers van Touch me, I am naked, zijn een maand lang elke dag van ’s morgens tot ’s avonds bezig geweest met het maken van drie poppen met imperfecties. ‘En dat terwijl het gros van de mensheid niet perfect is’, vertelt de maker. Afgebeeld zijn een persoon met overgewicht, een oudere dame en een erg tengere vrouw. ‘Door ermee te spelen, maken we duidelijk dat imperfectie ook leuk kan zijn.’ Op de lichamen zijn verschillende sensoren aangebracht. Door erop te drukken, kun je muziek maken.’
