Het stuk speelt zich af tijdens een vakantie aan het strand. Zes totaal verschillende jongens, die om niet altijd even duidelijke redenen vrienden zijn, maken samen een aantal belangrijke stappen door op de weg van jongen naar man. Het zijn stappen, die niet steeds even makkelijk zijn. En zelfs na het doorstaan van die testen, zijn de jongens nog niet automatisch man.
Wanneer je man bent, of je zelf man noemt, is in onze moderne Westerse cultuur steeds moeilijker te beantwoorden. In traditionele culturen is er vaak sprake van een initiatie-ritueel, dat de jongen moet ondergaan om man te worden. Het gaat dikwijls gepaard met een groot aantal testen, waarbij de jongen moet laten zien het 'man-zijn' waardig te zijn. Het verdragen van (lichamelijke) pijn vormt daarbij een wezenlijk onderdeel. Maar na die rituelen is de jongen dan ook een man en wordt opgenomen in de groep van mannen.
In onze cultuur ligt dat allemaal minder eenvoudig. Er is geen initiatie-ritueel (meer), waarna je automatisch man bent. Toch is er een leeftijd, dat je als man geen jongen meer wordt genoemd, en je je ook geen jongen meer genoemd wilt laten worden. Maar 'man' klinkt eveneens verkeerd, te volwassen, te oud. Het alternatief is dan jonge man. Daar komt dan ook de titel van deze productie vandaan.
Er is geen ritueel, maar er zijn wel een aantal stappen, die je als jongen blijkbaar 'moet' zetten om man te kunnen worden. Naar bed gaan met een meisje is daar één van. Hoe dit gebeurt is voor de jongens in het stuk niet belangrijk. Maar dat het gebeurt, lijkt voor iedere jongen, hoe verschillend ook heel belangrijk.
Minstens zo belangrijk en mogelijk nog belangrijker is het afscheid nemen van de veiligheid van de groep. Alle personages in het stuk proberen op hun eigen wijze een manier te vinden om hun idealen te bereiken. De één gaat reizen naar India, een ander studeren, een derde werken. De idealen veranderen daarbij vaak. Maar iedereen heeft om ze te kunnen bereiken de groep, ouders, school, de oude, vertrouwde en beschermde wereld moeten verlaten.
De overgang van jongen naar man, wordt door de jonge mannen niet altijd als gemakkelijk ervaren. In de groep kan daar niet over gesproken worden. Maar als de jonge mannen alleen of met z'n tweeën zijn, blijkt achter de brallerige groep veel gevoelige individuen schuil te gaan.
De voorstelling is het resultaat van vier dagen, waarin de zes mannelijke spelers zich met hun regisseuse hebben teruggetrokken op een kampeerboerderij. De intieme sfeer tijdens deze 'week' is van groot belang geweest voor de uiteindelijke voorstelling. Verder lijkt het continu aan een stuk werken, zonder onderbreking van 'het normale leven', ook z'n effecten te hebben. Net als bij de vorige werkweekproductie Porotitiwai, kan je dat ook merken in de voorstelling 'Van jonge mannen'.
De ideeën voor de verschillende scènes kwamen uit het vertellen van eigen ervaringen en verhalen uit boeken. Op grond van die ideeën is men gaan improviseren en zijn een aantal teksten geschreven. Het resultaat is een gevarieerde voorstelling, die door het kader toch ook een duidelijk geheel is.
De voorstelling is te zien op dinsdag 19 en woensdag 20 september in de Vrijhofom 20:30. Kaarten f7,50 / f4,- respectievelijk zonder en met campuskaart/CJP/E-pas en zijn verkrijgbaar bij de portier van de Vrijhof of aan de kassa.
