193 dagen lang vloog hij in het ISS (International Space Station) met bijna 28.000 kilometer per uur rond de aarde. Maar waar het ISS op bijna heel het Noorderlijk halfrond is gebouwd, is de Soyuz capsule, waarmee Kuipers ernaar toe werd gebracht, vooral een Russisch project. ‘Complimenten aan de instructeurs, die een arts van in de 40 een Russisch ruimteschip hebben leren besturen’, refereert Kuipers aan zijn eigen opleiding. De Nederlander moest de interface van de Soyuz capsule - compleet in het Russisch - kunnen begrijpen en kreeg daarom bijvoorbeeld ook Russische les. ‘Ik heb denk ik wel 100 examens afgelegd. Ik voelde me weer helemaal student!’
Humor en tradities
De laatste momenten voor Kuipers' lancering stonden bol van de Russische tradities, waarin Yuri Gagarin, de eerste mens in de ruimte, een belangrijke rol speelt. ‘Tijdens de busreis naar het lanceerplatform stopten we op een bepaald punt om tegen het wiel van de bus aan te plassen. Dat had Gagarin namelijk ook gedaan.’
Op humoristische toon vertelt Kuipers over de voor- en nadelen van gewichtloosheid. ‘Als je met een elektrische schroevendraaier een schroefje wilt aandraaien, ga je zelf draaien in plaats van de schroef. Maar het heeft ook voordelen. Je hebt bijvoorbeeld geen onder en boven meer. Zo kun je de ruimte van vier verschillende kanten bekijken, waardoor je het idee hebt dat de ruimte vier keer zo groot is’
De landing - waarbij het hitteschild waar de studenten mee aan de slag gaan vanwege de enorme snelheden van levensbelang is - noemt Kuipers een ‘vervelende kermisattractie’. ‘Ik was zo slap als een zak aardappelen, had drie maanden spierpijn en moest wennen aan de zwaartekracht. Vervolgens krijg je te horen dat er visa moeten worden aangevraagd, omdat je formeel illegaal Kazachstan binnen bent gekomen.’
