Dat zegt student civiele techniek Daniël Meijer op basis van zijn afstudeeronderzoek. Hij vergeleek de bezettingsgraad van bewaakte en onbewaakte stallingen van 48 grotere stations in Nederland en inventariseerde hoe mensen verleid kunnen worden om hun fiets in de bewaakte betaalde stalling te plaatsen.
De gemiddelde bezettingsgraad van gratis (onbewaakte) stationsstallingen is 107 procent. ‘Veel mensen die met de trein reizen herkennen dit. Het is vaak een zootje’, aldus Meijer, die zijn afstudeeronderzoek deed in opdracht van ingenieursbureau Grontmij. Vrijdag studeert hij af.
Bewaakte betaalde stallingen staan vaak voor de helft leeg (bezettingsgraad 49 procent). ‘Mensen accepteren niet dat ze moeten betalen om hun fiets te parkeren’, zegt Meijer. ‘De drempel die betalen opwerpt, kan niet worden weggenomen door meer parkeercomfort, minder zoektijd voor vrije plek of een kortere loopafstand tot het perron.’
Bezettingsgraad omhoog
Meijer verwacht dat de bezettingsgraad van betaalde fietsenstallingen fors hoger wordt als de eerste 24 of 48 uur gratis worden. ‘Dat zal niet direct een stalling opleveren die quitte draait, maar de kostbare ruimte wordt wel beter benut. Met het oog op duurzaamheid is dat ook veel waard.’
Ook denkt Meijer dat als je de eerste 24 of 48 uur niet hoeft te betalen, mensen sneller accepteren dat ze hun fiets niet onbeperkt gratis kunnen stallen. ‘Het wordt vanzelfsprekender dat je een klein bedrag kwijt bent als je je fiets bij het station stalt.’
Natuurlijk kun je vaak ook nog terecht bij gratis onbewaakte stallingen. Die zullen volgens Meijer niet zomaar verdwijnen, omdat de minister vooralsnog vindt dat in de buurt van elk station in ieder geval gratis stalruimte moet zijn. Het draagvlak voor betaalde stallingen wordt groter als die stallingen dichter bij het station worden gebouwd dan gratis parkeerplekken, denkt de student. ‘Gek genoeg is dat nu nog lang niet altijd het geval.’
