Hoe moeilijk is het om een proefschrift te schrijven als je blind bent?
‘Best moeilijk, ik stond voor verschillende uitdagingen. In het begin begeleidde een student me elke dag van huis naar kantoor. En omdat in Oeganda de toegang tot internet niet zo vanzelfsprekend is als hier, moest ik bijvoorbeeld nog leren hoe je zoekt in Google Scholar.
Ik ben de eerste blinde onderzoeker in deze vakgroep en ik ben ook de enige in Twente die onderzoek doet naar ICT-hulpmiddelen voor blinden in Oeganda. Daardoor waren er weinig mensen met wie ik kon sparren.’
Waarom besloot je de toegankelijkheid van ICT voor blinden in Oeganda te onderzoeken?
‘Ik kende door mijn eigen ervaring de problemen, maar ik had geen idee van oplossingen. Ik hoopte kennis op te doen over technologie die blinden kan helpen.
Ik vind het heel speciaal dat ik morgen promoveer. In veel landen is een gebrek aan erkenning voor mensen met een beperking. Ze zijn een minderheid en daarom moeten ze zelf ook bijdragen aan een oplossing. Ik ben trots dat ik met dit proefschrift oplossingen aandraag voor een groep waar ik zelf ook toe behoor.’
Wat zijn je belangrijkste bevindingen?
‘Weinig blinde Oegandezen blijken bekend te zijn met ICT-hulpmiddelen zoals screenreaders. Bovendien zeggen ze vaak dat ze vanwege de kosten er geen gebruik van maken, maar ik ontdekte dat ze de toepassingen ook vaak links laten liggen omdat ze er nog niet mee om kunnen gaan.
Oeganda maakt nu een soort ICT-revolutie door, op steeds meer plekken heb je goede internettoegang. Veel ICT-wetten zijn echter nog relatief nieuw. Er is geen duidelijk beleid voor de toegankelijkheid van ICT voor blinden, doven of mensen met een fysieke beperking.’
Doe je ook aanbevelingen?
‘Er moet een soort programma komen voor social support: mensen met een beperking moeten technische ondersteuning krijgen. Vrienden en kennissen kunnen een grote rol spelen door blinden te helpen hun weg te vinden op internet.
Daarnaast moeten overheden in hun beleid concreet benoemen welke faciliteiten er voor mensen met een beperking zijn en hoe hun toegang tot ICT wordt gegarandeerd.’
Gelden je bevindingen enkel voor Oeganda of kun je ze ook vertalen naar andere landen?
‘Ik denk dat ze voor veel ontwikkelingslanden gelden. Veel van die landen hebben namelijk nog relatief beperkte toegang tot internet.’
En hebben we in Nederland er ook wat aan?
‘Ook in sommige westerse landen is het beleid niet up-to-date. Toen ik bijvoorbeeld naar de bank wilde, merkte ik dat ze geen geldautomaat hadden met spraakcomputer. In de VS en Zweden bijvoorbeeld hebben ze wel zulke automaten.’
