En ook zijn eigen bedrijf niet, zo begon Anderson zijn lezing bij het Future of High Tech-evenement in de Waaier. Hij is directeur van het snel veranderde bedrijf 3D Robotics. ‘Als AirBnB had gevraagd een hotel te zijn, waren ze er niet geweest. Als Uber zich had ingeschreven als taxibedrijf, zij ook niet. En als ik mijn bedrijf als luchtvaartmaatschappij had aangemerkt, was ik hier niet geweest.’
LEGO
Andersons bedrijf maakt namelijk drones, maar eigenlijk begon het voor hem gewoon aan de keukentafel, met zijn kinderen en LEGO Mindstorms. ‘We bouwden een robot en die reed langzaam richting de muur. Mijn kinderen hadden transformers gezien en waren dus bepaald niet onder de indruk.’
Anderson vervolgde: ‘De lat lag hoog, dus ik dacht: waarom geen vliegende robot? Dus we bouwden met lego een soort drone en stopten die in een vliegtuigje. En warempel, het vloog gewoon! Nog steeds waren mijn kinderen niet onder de indruk, maar de rillingen liepen over mijn rug. Het was als een glitch in de Matrix; iets was veranderd in de wereld en ik moest bedenken wat ik ermee zou doen.’
Domme vragen
Het eerste wat Anderson bedacht, was ‘online gaan en domme vragen stellen’. ‘Want dan krijg je antwoorden’, vertelde Anderson. ‘En durven andere mensen vragen te stellen.’
Vanuit die gedachte zette Anderson het open source-netwerk DIY Drones op, een community voor drone-enthousiastelingen. Via die community ontmoette hij medeoprichter van 3D Robotics Jordi Muñoz, toen nog een tiener. Omdat Anderson in die tijd hoofdredacteur was van WIRED-magazine, gaf hij Muñoz 500 dollar om mee te beginnen. Drie jaar later draaide het bedrijf een omzet van 7 miljoen dollar, zonder dat de twee elkaar overigens fysiek hadden ontmoet, aldus Anderson.
Aanpassen
Anderson ging ook in op regelgeving rondom drones, ook de reden dat hij de woorden ‘permissionless innovation’ in de mond nam en de vergelijking trok met de beginperiode van het internet. ‘Door op een gegeven moment een miljoen drones in de lucht te hebben, hebben we de wereld gedwongen zich aan ons aan te passen.’
Een vraag vanuit de zaal na Andersons lezing over de veiligheid bij vliegvelden (‘Wat zou je doen als een drone van jou ervoor zorgt dat een vliegtuig neerstort?’) bracht hem niet van zijn stuk. ‘Onze drones kijken waar de no-fly zones zijn en weten daarin meer dan mensen. We hadden ze al slim gemaakt en daarna moesten we ze nog slimmer maken om te zorgen dat mensen geen domme dingen gaan doen. En toch zullen er altijd mensen zijn met kwade bedoelingen. Vergelijk het met iemand die een computervirus verspreidt, dat is niet zomaar te stoppen.’
Ecosystemen
Tot slot gaf Anderson een aantal tips aan de aanwezigen, onder andere over open platforms (‘participatie, innovatie, adoptie’) en zijn visie dat ecosystemen het altijd winnen van grote bedrijven. ‘Collectief kunnen we meer. Dat is de reden dat Android 87 procent van de smartphonemarkt in handen heeft. Misschien verdient Apple meer geld met hun systeem, maar Android creëert meer waarde voor mensen.’
Spin-offs in ‘the long tail’
Voorafgaand aan zijn lezing vroeg UT Nieuws Anderson over zijn visie op start-ups als onderdeel van ‘the long tail’. ‘Start-ups focussen zich vaak op nichemarkten’, zegt Anderson. ‘De grote vraag is hoe je zowel lokaal als globaal je producten of diensten kunt verkopen. Het internet helpt, maar zelfs dan zijn er nog genoeg obstakels.’
Anderson ziet potentie in sotwareplatforms om te compenseren voor wat hij ‘lack of global reach’ noemt. ‘Zie het als de Youtube-equivalent van een lokale marktplaats, je producten of diensten aanbieden op bestaande platforms. De App Store was een begin van dat model, het gaf kleine bedrijven een groot podium.’
‘Grote industrieën ontwrichten’
Zijn eigen succesverhaal noemt hij een reflectie van de tijd waar we in leven. Het opbouwen van een bedrijf vanuit een gemeenschap. ‘Binnen drie jaar hebben we ons gevestigd zonder een achtergrond te hebben in de luchtvaart. Het is de perfecte tijd om grote industrieën te ontwrichten.’
En de UT kan daar ook een rol in spelen, zegt Anderson. ‘Wij werken veel met de universiteit van Zürich samen, goed op het gebied van spin-offs. Vaak lijkt het wel alsof universiteiten ondernemerschap lijken te straffen. Ik denk dat je het niet per se hoeft aan te moedigen. Je kunt er wel voor zorgen dat de drempel tot ondernemerschap zo laag mogelijk is.’
