‘Zolang er belangstelling is, is er bestaansrecht’

Hoe was het om – voor jou alweer veertig jaar geleden - een TOP-plaats te krijgen?

‘Wij kregen er drie, want we waren met drie bestuurskundestudenten en de regeling was in die tijd persoonsgebonden. We richtten PNO Consultants (Pecunia Non Olet, Latijns voor ‘geld stinkt niet’, red.) op en wilden ons specialiseren in subsidieaanvragen. Heel eerlijk: ook zonder TOP-regeling waren we de onderneming gestart. Echter, de lening was weinig risicodragend. Ging het goed met het bedrijf, dan betaalde je het terug en anders niet. Onze bedrijfskosten als adviseurs waren laag. We hadden kantoor op de UT. Dat was gratis en verder hadden we alleen businesscards nodig. Van het geld kochten we drie goede auto’s zodat we makkelijk het hele land door konden. Het heeft in die zin zeker geholpen.’

Wat is de relevantie van zo’n financiële regeling in de huidige tijd?

‘Er zijn nog steeds startende ondernemers die er aanspraak op maken en er bepaalde bedrijfskosten mee kunnen dekken. Er is dus absoluut nog bestaansrecht. Mochten er andere middelen komen, bijvoorbeeld regelingen met minder risico of grotere bedragen, dan kan de relevantie afnemen. Maar de TOP-regeling heeft een vaste plaats in de reeks financiële stimulansen voor startende ondernemers en dat kan rustig zo blijven. Zolang er belangstelling voor is, is er bestaansrecht en kan de TOP-regeling weer opnieuw veertig jaar mee.’

Voor welke uitdagingen staan startende ondernemers van nu?

‘De vraagstukken zijn in principe hetzelfde gebleven. Het gaat vaak om de markt, de techniek, het financiële plaatje, personeel, juridische zaken, de contracten. Natuurlijk zijn de zaken gemoderniseerd, maar in de kern zijn ze hetzelfde als zo’n twintig, dertig jaar geleden.’

L

Lars Pieké

En de ondernemer zelf?

‘Ook het wezen van een startende ondernemer is in veertig jaar niet gewijzigd. Het zijn nog steeds enthousiaste jongeren, die helemaal ergens voor willen gaan, zich soms verliezen in ideeën, maar eigengereid zijn en een enorme drive hebben. Dat maakt het voor mij interessant om nog steeds betrokken te zijn.’

En dat ben je als lid van de TOP beoordelingscommissie…

‘Klopt. We bestuderen de aanvragen en kijken naar de haalbaarheid van het plan. Hoe realistisch is het en hoe zit het team in elkaar? De meeste starters hebben nog geen kant-en-klaar product, prototype of model om te laten zien. Alles is nog volop in ontwikkeling. Vandaar dat we vooral beoordelen hoe doordacht, innovatief en schaalbaar het businessmodel is.’

Als je vergelijkt met Eindhoven en Delft, hoe doet Twente het op startersgebied?

‘De genoemde regio’s kennen elk hun eigen, regionale infrastructuur waar ondernemers gebruik van maken. De regio’s met een technische universiteit kennen een onderlinge, gezonde concurrentie, maar uiteindelijk gaat het allemaal om Nederlandse start-ups die zich na de oprichtingsfase veelal richten op een mondiale markt. Ze beginnen regionaal, maken gebruik van de lokale infrastructuur,  maar daarna komt het vanuit alle windrichtingen aanwaaien. De hele wereld is toegankelijk en bereikbaar voor ondernemers. Dat was veertig jaar geleden wel anders.’

Vertel…..

‘In de jaren tachtig werkte er twee man op het toenmalige Transferpunt. Nu is er Novel-T, een professionele organisatie met een heel netwerk aan investeerders, kennis en kunde. Het is er enorm op vooruitgegaan, het ondernemerslandschap is veel toegankelijker en inzichtelijker geworden.’

Terug naar de tijd van PNO Consultants. Jullie kochten drie auto’s. Hoe ging het verder?

‘We gingen als een speer. We groeiden in twintig  jaar naar tweehonderd medewerkers. Dat was in die tijd echt bijzonder. Mede daardoor werden we gezien als een succesvolle UT-spin-off. Inmiddels zijn we alle drie vertrokken. Ik als laatste, in 2001. Met een van mijn businesspartners padel ik nog wekelijks. Verder ben ik zo’n twee à drie keer per week op de campus te vinden voor overleg. En dat doe ik graag. Jonge ondernemers geven gewoon energie.’