‘Dit is mijn vijfde keer op de Weissensee,’ vertelt Veldkamp, adjunct-hoogleraar en vakgroepvoorzitter van onderzoeksmethologie meetmethoden en data-analyse (OMD) op de dag voor de tocht van 200 kilometer. ‘Ik streef er naar binnen tien uur te finishen, maar het ijs is erg slecht. We hebben net een rondje geschaatst en op sommige stukken stonden we bijna stil. Ik ben heel benieuwd hoe het morgen gaat.’
Slechte omstandigheden
Op de dag van vertrek hangen er donkere wolken boven het meer. Het kwik is niet meer onder het nulpunt geweest, waardoor het ijs op sommige plekken op een slush puppy lijkt. Door grote plassen water zijn scheuren moeilijk te zien. Al direct na het startschot gaat een aantal schaatsers onderuit. Kletsnat vervolgen zij hun tocht.
Goede voorbereiding
Ook Veldkamp gaat op weg. Hij schaatst samen met een aantal vrienden uit Enschede. Ze hebben maanden getraind. ‘Het is fijn om een doel te hebben waar je met z’n allen naartoe werkt. In de zomer fietsen we en lopen we hard en vanaf oktober schaatsen we twee keer in de week op IJsbaan Twente.’
Techniek
‘Ik vind het belangrijk om naast werk te sporten. Schaatsen maakt mijn hoofd leeg. Er komt veel techniek bij kijken en vooral op natuurijs moet je je concentreren op iedere slag. Je hebt geen tijd om aan andere dingen te denken.’
Onverantwoord
Op de Weissensee rust Veldkamp na 100 kilometer even uit bij de verzorgingspost. Ondanks de zware omstandigheden blijft hij positief. ‘Ik voel me fit en schaats heel relaxed. Ik lig nog mooi op schema.‘ Helaas behaalt hij zijn doel niet. In de loop van de dag begint het te regenen en wordt de laag water op het ijs steeds dieper. De organisatie vindt het onverantwoord om door te gaan en legt de tocht stil. Veldkamp heeft op dat moment ruim 183 kilometer afgelegd. ‘Jammer! Ik begrijp de beslissing, het was erg zwaar vandaag en er zijn veel mensen gevallen en eerder gestopt. Maar ik voelde me erg goed en kon nog wel even door.’
