Arsen Ordokov uit Kazachstan, Dmytro Politov uit Oekraïne, Nikola Gladovic uit Kroatië, Kristupas Kersanska uit Litouwen. En dan ook nog spelers uit Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Rusland en drie Nederlanders. En dan telt Yilmaz, afkomstig uit de Turkse hoofdstad Ankara, zichzelf nog niet eens mee. Het is bijzonder hoeveel culturen in een selectie van slechts twaalf spelers deze zaterdagavond samenkomen in het Sportcentrum, voor een wedstrijd van Arriba 1.
Volgens Yilmaz was dat in 2018, toen hij begon bij Arriba, wel anders. ‘Ik heb de selectie zien veranderen van een Nederlands team naar een internationale selectie’, vertelt de masterstudent industrieel ontwerp. Dat Arriba in die relatief korte tijd is opgeklommen tot het derde niveau van Nederland, kan volgens hem niet los worden gezien van het internationale aspect. ‘Basketbal is in Nederland, zeker in Twente, relatief klein. Veel internationale spelers komen uit landen waar de sport veel groter is. De meesten, waaronder ikzelf, speelden in eigen land op hoog niveau en in nationale jeugdselecties. Sommigen moesten kiezen tussen studeren of doorgaan met professioneel basketbal.’
(Tekst gaat verder onder de foto.)
Blessuregolf
Omdat veel van de huidige Arriba-spelers kozen voor het eerste, doet de club het momenteel ontzettend goed. Door een slechte start liep Arriba vorig seizoen promotie mis, maar een verzoek van de club om hoger te mogen spelen, werd ingewilligd door de bond. Daarin staat Arriba na twaalf duels keurig negende. Yilmaz: ‘Vooral onze start was goed. Aan het einde van 2023 kregen we te maken met meerdere blessures. Ik moest ook vier duels toekijken. In de breedte van de selectie kunnen wij niet concurreren met de tegenstanders, dan krijgen we het lastig.’
Arriba begint 2024 met een complete offday
Arriba trapte 2024 zaterdag af met een thuisduel tegen subtopper Crackerjacks uit Amersfoort. In september wonnen de Enschedese studenten het uitduel nog, maar dit weekend stelde Arriba teleur. Ondanks fanatieke aanmoedigingen van tientallen studenten kon de selectie van Han Kraijenveld niet imponeren.
In de eerste tien minuten bleken de teams aan elkaar gewaagd: 12-13. In het tweede kwart nam Arriba zelfs even afstand van Crackerjacks, omdat met name Arsen Ordokov enkele fraaie punten scoorde, maar de thuisploeg kon dat niveau niet lang vasthouden. Arriba keek bij rust tegen een 26-37 achterstand aan. Na rust bleek Crackerjacks veel doortastender op beslissende momenten, wat resulteerde in een afgetekende 62-85 nederlaag voor de studenten.
Het spelen op landelijk niveau kent ook uitdagingen voor de selectie. Om de week wacht een uitwedstrijd die niet per se naast de deur ligt. Haarlem, Beverwijk, Zandvoort, Amstelveen: de afstanden die Arriba moet maken zijn fors. Volgens Yilmaz is dat niet het grootste probleem. ‘Dat zijn de beperkingen in trainingsuren. We kunnen maar twee keer in de week anderhalf uur trainen. Dat is voor dit niveau eigenlijk veel te weinig. We zouden meer moeten trainen, dat verdienen we ook, maar de ruimte is er nou eenmaal niet. Heel zonde’, vindt de shooting guard (één van de vijf standaardposities in het basketbal, red.), die zaterdag niet zijn normale niveau haalde.
Trainerssoap
Ondanks het in zijn ogen gebrek aan trainingsuren geniet Yilmaz bij Arriba. De concurrentie in de competitie vindt hij prachtig, de klik met trainer Han Krajenveld is goed en de resultaten zijn bij vlagen uitstekend. ‘Het is bijzonder dat Han nog steeds onze trainer is. Hij zou stoppen na vorig jaar. We hadden al een opvolger, maar die kreeg vlak voor de start van het seizoen een aanbieding uit de Verenigde Staten en koos voor het avontuur in Orlando. Gelukkig wilde Han er nog een jaar bij aanplakken.’
Bizar doelsaldo
Het is niet de negende plek op de ranglijst die opvallend is voor Arriba, maar het zeer opvallende doelsaldo is dat wel. Van de twaalf teams noteerde de nummer negen – Arriba dus – tot op heden met afstand de meeste scores voor: 966. Dat succes heeft logischerwijs een keerzijde in de wetenschap dat Arriba niet bij de beste teams behoort: de ploeg kreeg ook met afstand de meeste scores tegen. Liefst meer dan duizend, na zaterdag.
Twaalf spelers, negen nationaliteiten en slechts drie Nederlanders. De verschillen in de selectie van Arriba lijken misschien groot, maar volgens Yilmaz zijn het juist de overeenkomsten die het succesverhaal van de vereniging schrijven. ‘Voor ons allemaal geldt dat we basketballen omdat we het leuk vinden en omdat we er goed in zijn. Die overeenkomst maakt ons sterk. Ik zat ook in teams waar spelers werden betaald, maar bij Arriba draait het om de liefde voor het spel en voor elkaar. Dat geeft een totaal andere dynamiek.’
Het doel voor Arriba is duidelijk dit seizoen: de selectie wil niet degraderen, maar Yilmaz geeft aan daar niet bang voor te zijn. ‘Daar zijn we te goed voor. Tegelijkertijd gaan we de Final Four ook niet halen, maar als wij ons handhaven dan doen we het goed. Sommige keyplayers vertrekken na dit seizoen, dus het wordt lastig om op lange termijn in de eerste divisie te blijven spelen. Vandaar proberen we elke wedstrijd te genieten van spelen op dit niveau.’
