Pieter Boerman, directeur van Pre-U, wijst tijdens het videobellen op zijn bril. ‘Zie je deze? Een speciale computerbril. Heb ik nu echt nodig, met hele dagen achter dat scherm zitten.’ Hij verzucht: ‘En dan mag ik niet klagen hoor. Ik woon heerlijk buitenaf, heb een grote tuin met twee biggetjes en een varken. Daar heb ik wel afleiding door. Maar dat geldt natuurlijk niet voor alle collega’s. Eén van hen is het echt zat. Met die collega heb ik laatst even, op gepaste afstand, een wandelingetje gemaakt.’
‘Het is juist nu belangrijk om vaker en gerichter contact te zoeken met individuele collega’s dan je normaal zou doen’, vindt ook Katja Hunfeld, hoofd van het UT Language Center. ‘Ook omdat er door de crisis sprake is van best schrijnende persoonlijke omstandigheden.’ Hunfeld houdt met de collega’s elke week een ‘online tea chat’. Nu de maatregelen iets versoepelen, wil het team van Hunfeld vaker bij elkaar komen in kleine groepen. ‘Dat is ontzettend belangrijk, niet alleen voor onszelf, maar ook om complexere projecten goed te kunnen aanpakken.’
Hoe het er voorheen aan toe ging op het O&O-plein. Foto: Gijs van Ouwerkerk.
Koffiezetapparaat
Jan Evers, hoofd informatiemanagement, mist vooral de ‘kleine contacten met collega’s’. ‘De korte uitwisselingen op de gang, of bij het koffiezetapparaat. Het teamgevoel vasthouden is lastiger met alleen maar videocontact.’ Sebastiaan Waanders, hoofd van TechMed Infra, noemt het een ‘uitdaging’ om contact te onderhouden. ‘Even naar binnen lopen is er niet bij. Bij speciale gebeurtenissen als jubilea, familieomstandigheden of verjaardagen kunnen we nu niet stilstaan op de manier die ik graag zou willen. Maar het is niet anders.’
HR-manager Netty Kollen vertelt dat het contact met haar team goed is, maar met ‘mensen die iets verder weg staan is dat minder goed’. ‘Ook vind ik het erg jammer dat ik een aantal collega’s een tijd niet heb gezien, omdat je elkaar qua werk niet direct nodig hebt.’ Kollen probeert zoveel mogelijk te skypen. ‘En dat gaat van ‘hoe was je weekend?’ tot aan discussies over HR-aangelegenheden.’
Iedereen is tevreden over de wijze waarop de UT naar haar medewerkers communiceert. Kollen: ‘Prima, snel en goed, vooral in de onzekere begintijd.’ Waanders hoort zelfs geluiden van ‘bewondering’ over de aanpak. ‘Het is roeien met de riemen die je hebt. En dat een CvB dan besluiten moet nemen in dit soort ongewisse tijden… dat doen ze heel goed’, aldus Boerman.
'Medewerkers missen het persoonlijke contact, studenten missen het campusgevoel'
Reuzensprong
Hunfeld vindt dat er vanuit de UT veel oog is voor maatwerk. ‘Ik denk wel dat het nu met de versoepelingen lastiger wordt om helderheid te houden in wat wel en niet mag. Hierin zie ik ook een grote eigen verantwoordelijkheid van mensen.’ Volgens Evers is er veel begrip voor de genomen maatregelen door het coronacrisisteam van de UT. ‘Ook is er een goed werkbare afspraak gemaakt rond het geleidelijk opstarten van onderzoek in de labs. En met online onderwijs hebben we en reuzensprong gemaakt.’
Lof alom dus voor het crisismanagement van de UT. Maar deze vijf UT’ers vinden het nu ook tijd om aandacht te geven aan de sociale kant. Evers: ‘Medewerkers missen het persoonlijke contact, studenten missen het campusgevoel. Eenzaamheid is daarbij een belangrijk aandachtspunt.’ Kollen: ‘Alle maatregelen zijn begrijpelijk, maar nu mag het voorzichtig aan ‘terug naar de UT’. Al is het maar voor één of twee dagen.
Dat geluk had Waanders al wel. ‘Vanwege het opstarten van enkele activiteiten mag ik weer op de UT werken. Als is het gevoel erg dubbel om over een verlaten campus te fietsen. Een verlaten TechMed Centre is niet wat ik voor ogen had toen we het centrum in november openden…’
Het buitenbad tijdens een 'normale' zomer. Foto: Rikkert Harink.
Huidhonger
‘Are you kidding us?’, reageert Hunfeld op de vraag of ze terug wil naar de campus. ‘Het hele team heeft huidhonger. Voor ons hoorde thuiswerken altijd al tot de normaliteit. Dat zal niet veranderen. Maar doe ons weer een gezamenlijk wandelingetje over de campus, een broodje naast de sintelbaan en contact met onze cursisten in een echte classroom. We kunnen niet wachten.’
'Het is nu een kwestie van doorbijten en tegelijkertijd voorkomen dat we niet allemaal lamlendig worden'
Voor Evers zou een mix van thuiswerken en op de UT uitstekend zijn, zegt hij zelf. ‘De online faciliteiten zijn dusdanig goed, dat het werk inhoudelijk goed verder kan. Daarnaast is het goed en plezierig om je collega’s in levende lijve te zien en te spreken.’ Overigens denkt ook Kollen dat thuiswerken nu normaler zal worden en dat dit een prima alternatief is als het zo uitkomt.
Boerman: ‘Het is nu een kwestie van doorbijten, je vasthouden aan de lange termijnvooruitzichten, en tegelijkertijd voorkomen dat we niet allemaal lamlendig worden.’ Hij mist de campus enorm. Maar misschien nog wel het meest de woensdagmorgen. Als hij met zijn zwemploegje - bestaande uit een aantal UT-collega’s – om exact kwart over zeven in de ochtend baantjes trekt in het buitenbad.
Laat dat zwembad nou net deze week weer open gaan. Het eerste lichtpuntje is in zicht.
