Sulzer en Groeneveld, respectievelijk studenten elektrotechniek en civiele techniek, vieren hun zomervakanties al jaren op de Jaffa, de zeilboot die sinds 2006 in handen is van Euros. Met de boot zeezeilde de vereniging al naar tal van plekken tussen Helsinki en San Sebastian. ‘En nu staan er acht weken rond Engeland op het programma. Zo’n lange tocht is niet uniek in de Euros-historie, maar als je naar de laatste jaren kijkt, is het best uitzonderlijk’, vertelt Groeneveld.
De 24 leden – vrijwel allemaal studenten – zijn voor de komende weken verdeeld over vier groepen, die elk twee weken gaan zeilen. Sulzer: ‘Ewoud en ik behoren tot de eerste groep. Met nog vier andere bemanningsleden vertrekken wij vanavond waarschijnlijk rond 22.00 uur. Dan zeilen we richting de Waddeneilanden om koers te zetten richting Schotland. Dan zitten we minimaal vijftig uur op zee.’
Aanleggen
Over twee weken geeft het eerste zestal de boot in het Schotse Oban door aan de volgende groep, daartussendoor bepaalt de bemanning zelf hoe de tocht eruit ziet. ‘We hebben twee weken om in Oban aan te komen. We leggen af en toe ook wel een dag of twee ergens aan om een stad of dorp te verkennen. En om even bij te komen als we zwaar weer hebben gehad. Bij storm of zware wind kan zeilen erg zwaar zijn namelijk’, weet Sulzer.
Groeneveld schetst de sfeer aan boord van de Jaffa. ‘Het is altijd gezellig, maar zelden lawaaiig. We varen 24 uur per dag en wisselen slaapbeurten met elkaar af. Het leven aan boord is overzichtelijk. De wereld is zo groot als je boot en de problemen ook. Dat is weleens lekker.’
De Jaffa is al ruim vijftien jaar eigendom van de studentenvereniging. De naam van de boot was lang een groot raadsel, maar de zeilvereniging kwam laatst tot de verklaring. Groeneveld: ‘De tekenaar en eigenaar van de boot gaf altijd typische Engelse cakejes mee aan de bemanning. Die Jaffa cakejes zijn in Nederland niet zo bekend, maar in Engeland wel. Daar is de boot naar vernoemd.’
Huurauto
Over twee weken geeft de bemanning van de eerste groep de Jaffa over aan de tweede groep, die per huurauto naar Oban rijdt. ‘Zo’n 1300 kilometer. En dan rijden wij de auto weer terug naar Nederland. Dan kijkt de verhuurder altijd raar op, als er in een paar dagen meer dan 2500 kilometers op de teller staan. Op de laatste dag maken we de boot altijd goed schoon voor de volgende groep. Als je twee weken met zes personen op een boot van negen meter leeft, dan heeft zo’n boot wat liefde nodig.’
De tweede groep van Euros zeilt van Oban naar de Ierse hoofdstad Dublin. De derde groep van Dublin naar Plymouth, in het zuiden van Engeland en de laatste groep brengt de boot weer naar Lelystad. Groenveld: ‘Deze trip is relatief eenvoudig en dus toegankelijk voor iedereen. Dat komt omdat we rond het vaste land zeilen en dus vrij snel kunnen aanleggen. Er reist bijvoorbeeld ook iemand mee die nog maar één keer op een boot heeft gezeten en geen idee heeft hoe zeilen werkt.’
Azoren
Euros heeft in de voorbije jaren meerdere bestemmingen aangedaan, voornamelijk in Europa. Sulzer verklaart: ‘We hebben maar een aantal weken vakantie. Je kunt best wat verder weg gaan, naar de Azoren bijvoorbeeld. Sterker nog: ik zie dat zeker zitten, maar je moet ook weer terug. En je zit dan veel langer op open zee. Maar misschien kunnen we volgend jaar een meer uitdagende tocht uitzetten. Veel leden staan daar voor open.’
Sulzer, Groeneveld en hun vier bootgenoten vertrekken vanavond in het donker. Een ervaring die volgens het tweetal in het begin even wennen is, maar al snel voelt als de normaalste zaak van de wereld. Sulzer: ‘Je ziet veel minder dan overdag, maar hetgeen dát je ziet, zie je veel beter. Je zeilt op lichtsignalen, van andere schepen bijvoorbeeld. Dat kun je uiteraard niet aan beginners overlaten, maar daarom is er altijd een schipper en een wachtleider aan boord. Die laatste heeft de leiding als de schipper slaapt.’
Net als wennen aan de nacht, kun je volgens de twee ook wennen aan zeeziekte. ‘De eerste dagen is het voor iedereen wennen op open zee, maar ook dat kun je goed onder controle krijgen. Met voeding, medicatie en je gedrag op de boot. Dan raak je snel gewend. We kijken er enorm naar uit en ervaren deze week echt als vakantie. Dit worden twee mooie weken’, besluit Sulzer.
