Betrokkenen bij TNW-onderwijs mochten begin dit jaar een voorstel indienen om werkcolleges voor studenten aantrekkelijker te maken. Het doel van dat idee: meer studenten naar de campus en de collegezalen krijgen en het bevorderen van leren-door-interactie. Op de deadline – eind januari – lagen er veertien voorstellen, van jonge promovendi tot senior hoogleraren en vanuit alle TNV-opleidingen.
De jury die de projecten beoordeelde bestond uit Jasper Homminga (OLD-TG), Sissi de Beer (OLD-TN/AP), Danique Hoevers (student BMT/BME), Jip Hoogland (student CSE) en Stefan Kooij (voorzitter). Zij keken naar originaliteit, toepasbaarheid en hoezeer een voorstel ook op andere vakken of opleidingen inzetbaar is. De drie winnaars – die elk 10.000 euro ontvangen – vertellen over hun voorstel.
‘De vraag waarom studenten niet naar werkcolleges gaan staat centraal in mijn voorstel. Sommige studenten komen niet omdat ze andere verplichtingen hebben, maar interessanter is het als studenten geen waarde hechten aan een werkcollege. Om die waarde te creëren, denk ik dat studenten meer bezig moeten zijn met leerdoelen in een vak. Dat geldt zowel voor, tijdens, als na het krijgen van de inhoud.’
‘Om de effectiviteit van een werkcollege te verhogen, kun je de leerdoelen van een vak centraal stellen. Aan de ene kant door de studenten deze leerdoelen te laten ervaren aan de hand van representatieve examenvragen vóórdat de vakinhoud wordt toegelicht. Aan de andere kant door studenten zelf examenvragen te laten bedenken, waardoor ze de leerdoelen van het vak beter tot zich nemen. Wat ik met de 10.000 euro ga doen weet ik nog niet, maar dat bedrag komt zeker goed terecht. Ik hoop dat mijn voorstel wordt toegepast. Mijn begeleider was enthousiast en wilde het bij een vak wellicht uitproberen.’
‘Ik twijfelde om mijn voorstel in te dienen, want heel innovatief is het niet. Mijn voorstel bestaat uit een combinatie van twee voorbeelden. In één van mijn werkcolleges laat ik studenten soms punten verdienen. Hoewel niet elegant, werkt het wel, want in colleges dat ik dat wel doe is meer aanwezigheid dan wanneer ik dat niet doe. Het geven van die punten combineer ik in mijn voorstel met het testen van studenten met drie vragen, waarvan ze alleen het eindantwoord inleveren en de uitwerking zelf houden. Dat bespreken we dan direct plenair, waarbij studenten hun uitwerking zelf corrigeren, gevolgd door een discussie.’
‘Ik pas het voorstel zeker weten toe, daar heb ik al ideeën over. Het plan gaat tegen de tendens in dat studenten minder met cijfers en toetsen moeten worden beoordeeld, maar ik geloof dat het werkt. De prijs besteed ik aan een uitwisseling naar een andere universiteit, of iets vergelijkbaars. Ik wil graag ergens anders in de keuken kijken.’
‘Samen met Eric Safai en Anne Leferink dienden we ons voorstel in met de focus op het vak celbiologie voor technische geneeskunde. In dat vak komen veel verschillende complexe processen voorbij. We merken dat studenten die processen vaak aardig begrijpen, maar moeite hebben om deze aan elkaar te verbinden en het totaalplaatje te zien. Om dat inzicht te verbeteren willen we studenten in groepjes laten mind-mappen door kaartjes van processen op een whiteboard via lijnen te laten verbinden. We geven daarbij open opdrachten, waarbij er geen goed of fout bestaat, maar waarbij iedereen op zijn eigen manier verbanden kan leggen.’
‘We pasten de methode al eens toe tijdens een symposiumworkshop en daar werkte het goed. De bedoeling is om het vanaf september in vakken toe te passen. De prijs die we ontvangen zal in ieder geval besteed worden aan de benodigde materialen. We hebben nog niet bedacht wat we met de rest van het geld gaan doen.'
