Waar menig Waaier-bezoeker zich vooral buigt over zijn of haar lunch die dag, staat een kluitje medezeggenschap-intimi en een enkele toehoorder iets verderop. Tegen kwart voor één opent universiteitsraadsvoorzitter Herbert Wormeester het debat – of beter gezegd: panelgesprek. Waarom mensen moeten stemmen, vraagt hij aan lijsttrekkers Robin Kamphuis en Oliver Davies van studentenpartijen DAS en UReka. ‘Een kans voor mensen om zich er zeker van te zijn dat ze vertegenwoordigd worden’, antwoordt Davies. En Kamphuis, hyperbolisch: ‘Als niemand stemt, vertegenwoordigen we niemand.’
Langstudeerboete en UT-financiën
Dan over de prangende kwesties, waar houdt de universiteitsraad zich mee bezig? Wormeester stelt de vraag, terwijl niet veel later een zestal pro-Palestinademonstranten over het O&O-plein marcheert. De urgente zaken voor de medezeggenschap: de langstudeerboete en hun gevolgen voor het activisme op de UT, daarover zijn Kamphuis en Davies het roerend eens.
Medewerkers Eline Marsman en Emile Dopheide, die allebei namens medewerkerspartij Campus Coalitie verkiesbaar zijn, sluiten aan bij het gesprek en noemen de financiële stand van zaken op de UT. Marsman uit haar zorgen over de werkdruk bij medewerkers nu de UT bezuinigt, Dopheide hamert op het belang van meer duidelijkheid en structuur voor de gemeenschap. Marsman knikt. ‘Meer sturing is nodig, zeker vanuit het college van bestuur. Je kan niet zeggen dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, om de taak vervolgens vooral bij leidinggevenden neer te leggen.’
Opkomstpercentage
De opkomst voor de studentenverkiezingen voor de universiteitsraad is op het moment van publiceren 14,9 procent. Bij de medewerkers is de opkomst fors hoger, met 23,47 procent.
‘Kritisch tegengeluid’
Dan de vraag uit het publiek over de grootste prestaties van de betrokkenen; alle ‘panelleden’ zitten namelijk al in de universiteitsraad. Kamphuis noemt het verhogen van het FOBOS-budget en een strijd om cijfers langer geldig te houden. Davies is blij met de korte lijntjes met de achterban, om zodoende urgente problemen – openingstijden van gebouwen of de uitbetaling van studentassistenten bijvoorbeeld – snel op te lossen.
Marsman en Dopheide zijn vooral blij met hoe de universiteitsraad omgaat met de financiële perikelen op de UT. ‘Ik heb het idee dat het college van bestuur naar ons luistert en dat wij fungeren als kritisch tegengeluid’, aldus Dopheide. Marsman: ‘Ik ben blij dat we de nadruk hebben gelegd op communicatie. Dat communicatie niet alleen naar het hoger management gaat. Of dat UT-studenten en -medewerkers er niet alleen op U-Today over moeten lezen, maar dat mensen zich ook kunnen informeren via een centrale webpagina.’
Volksvertegenwoordiging
Belangrijkste rode draad die naar voren komt tijdens het gesprek is er eentje onder de noemer representativiteit. Immers, de meeste Waaier-bezoekers buigen zich nog steeds over hun lunch, terwijl een handjevol mensen – vooral met een DAS- of UReka-outfit aan – toehoort wat de vier medezeggenschappers te vertellen hebben. Dus is het niet gek dat de UT-volksvertegenwoordigers zichzelf op een gegeven moment de spiegel voorhouden hoe ze mensen het beste kunnen vertegenwoordigen. Diezelfde mensen aan wie het panelgesprek goeddeels voorbijgaat, ook al zitten ze binnen gehoorsafstand.
De vraag komt concreet ter sprake als iemand uit het publiek vraagt hoe internationale studenten zich beter vertegenwoordigd kunnen voelen. Davies herkent het probleem, maar merkt op dat iemand ook op een kandidaat kan afstappen om zich te informeren. Kamphuis gaat nog een stapje verder. ‘Je moet je afvragen of je alleen vertegenwoordigd wordt door iemand als diegene ook onderdeel uitmaakt van een bepaalde groep. Frans Timmermans is toch ook geen arbeider? Maar hij vertegenwoordigt die partij en haar gedachtegoed wel.’
Tijdens deze UT-brede verkiezingsweek kunnen UT-studenten en -medewerkers stemmen op kandidaten voor de universiteitsraad en faculteitsraden. Vrijdagmiddag is de verkiezingsuitslag bekend.
