Hoe lang werk je op de UT?
‘Zes jaar. Hiervoor werkte ik bij een particulier beveiligingsbedrijf als assistent unitmanager. Mijn achtergrond is defensie. Eerst vanuit de dienstplicht en daar heb ik toen mijn opleiding gevolgd. Ik zat bij de luchtmacht en vanwege mijn te slechte ogen deed ik grondwerk. In die tijd ben ik twee keer uitgezonden geweest, beide in verband met de oorlog in Joegoslavië in de jaren negentig van de vorige eeuw. Eén keer naar Villafranca in Italië en een keer naar Albanië.’
Hoe gaat het met je?
‘Heel goed! Ik zit hier op mijn plek. In mijn periode bij defensie heb ik gemerkt dat ik hou van afwisseling in mijn werk. Dat heb ik hier. Wel heb ik moeten leren om soms iets flexibeler te zijn. Bij defensie is het meer zwart-wit: nee is ook echt nee. Hier is een grijzer gebied en we lossen conflicten pratend op.’
Waar ben je mee bezig?
‘De agenda loopt snel vol. We gaan natuurlijk op incidenten af, maar er moeten ook dingen gepland worden. Er komen weer heel wat evenementen aan daarvoor zijn we voorbereidingen aan het treffen.
Verliefd, verloofd, getrouwd?
‘Ik ben sinds 1995 gelukkig samen met Elles en we zijn in 2004 getouwd. We hebben twee kinderen: Manon is 16 en Jimmy is 12. Beiden zitten ze op de havo. Zij zijn echt mijn trots. Manon zit in een excellent-klas voor dansen en Jimmi is nu al 1 meter 85 en zit op basketbal.’
Waar woon je?
‘Ik rij iedere dag met de auto vanuit Klazienaveen. We hebben een huis waar vroeger een oom woonde en die hebben we overgenomen. We hebben het helemaal naar onze wensen ingericht. Het is een prachtig vrijstaand huis op een heel mooie plek.’
Welk boek op het nachtkastje?
‘Naast vakliteratuur maak ik niet veel tijd vrij om te lezen. Het boek van Astrid Holleeder heb ik onlangs uitgelezen. Het boek gaf me een dubbel gevoel; aan de ene kant is het bijzonder om over Willem Holleeder te lezen, aan de andere kant vraag ik me af waarom zijn zus juist nu openheid geeft. En ik ben benieuwd naar de andere kant van het verhaal. Dat heeft natuurlijk alles met mijn werk te maken.’
Wat heb je gisteravond gegeten?
‘Worteltje met dopererwten, aardappelen en een speklap. Maar we eten van alles wat; net als in het werk moet er wel afwisseling zijn. Ik kook ook graag.’
Muziek om te dansen of voor troost?
‘Muziek is emotie! Ik kan veel muziek waarderen. Toen we bij de nieuwe woning van mijn moeder bezig waren hadden de bouwvakkers Nederlandstalige muziek op staan, dat vind ik prima. Maar als ik naar huis rij dan zet ik metal op: Metallica, Iron Maiden of Black Sabbath. Of gitaarvirtuozen als Steve Vai of Joe Satriani. En ik ben een groot van Frank Zappa. Vroeger speelde ik in een metal-band als gitarist en zanger.’
Ik ben het minst trots op…?
‘Dat is een karaktereigenschap: ik kan heel direct zijn. Dat mag soms best een tandje minder. Daar werk ik constant aan.’
Welke film maakte het meest impact op je?
‘De serie Sons of Anarchy over een motorclub maakte veel indruk. Daarna heb ik een hele tijd geen series meer gekeken omdat het veel bij me losmaakte. Verder ben ik een veelvraat. We kijken veel Netflix en dan ieder z’n eigen ding.’
Als ik geen beveiliger zou zijn, dan was ik…?
‘Een muzikant! Maar tegelijkertijd heb ik er destijds niet genoeg ingestoken om dat daadwerkelijk te worden. En het is goed dat muziek een hobby is gebleven; ik ben trots op wat we toen gedaan hebben, maar een carrière zie ik er niet in. Muziek gaat voor mij om vrijheid. Wanneer je professioneel muzikant wordt, geef je ook een deel van die vrijheid op.
Het leukste aan mijn werk?
‘Als ik mensen kan helpen. Bijvoorbeeld een verlegen student die getreiterd wordt. Soms kan ik zelf het probleem oplossen, een andere keer verwijs ik door naar de juiste instanties. Dat zo iemand weer opbloeit, dat is prachtig.’
De mooiste plek op de campus is…?
‘Als beveiliger kom ik op plekken waar je anders niet snel komt. Zoals het dak van de Hogekamp; daar heb je een schitterend overzicht over de campus. Verder trekken de bosrijke gebieden altijd.’
